De historie van het zendamateurisme, deel 1

(Zoals de afgelopen weken uitgezonden)

Vandaag het begin van de al eerder aangekondigde serie over het begin en het vervolg van onze zendhobby. Waar komt die rare hobby van ons toch vandaan, en hoe en wanneer is dat begonnen?

Kortom deel 1 van een serie over de geschiedenis van onze amateurhobby

Onze hobby begint in feite direct nadat radiogolven voor het eerst in een communicatiesysteem werden gebruikt. Er bestonden toen al een halve eeuw telegrafienetwerken, gebruik van telefoonnetwerken kwam op, net voor de eeuwwisseling van het jaar 1900.

Heinrich Rudolph Hertz ontdekte de radiogolven in 1888. Twee jaar later was het Marconi die radiogolven voor het eerst in een communicatieysteem gebruikte.

De voorloper van het zendamateurisme waren waarschijnlijk hobbyïsten die in de jaren 90 van de 19e eeuw eigen telegraafnetwerken via draden opzetten, niet voor commerciële doelen, maar uitsluitend voor gebruik door meer dan twee amateurs.

Na het succes van Marconi met zijn radioverbinding begonnen meer mensen, ook particulieren met deze uitvinding te experimenteren.

Veel informatie was er niet, en zelfs de term Radio was nog niet in gebruik, men sprak van ´de hertziaans golf´. Rond 1900 kwamen de eerste amateurtijdschiften op, zoals het blad Amateur Work uit 1901, die al een simpel zend- en ontvangstsysteem voor radiogolven beschreef.

In 1904 waren er twee middelbare scholieren uit Boston die de kranten haalden doordat ze een zender en een ontvanger wisten te bouwen waarmee ze een afstand van 12 km wisten te overbruggen.

De eerste commercieel gemaakte amateurzendontvanger voor telegrafie kwam vervolgens al beschikbaar in het jaar 1905.