We’re in English as of now!

Het is echt een klucht die mondkapjes. Het begint inmiddels het potsierlijke ruim te overstijgen.

Let op: een mondkapje dat je verplicht bent in het OV te gebruiken MAG BESLIST NIET WERKZAAM ZIJN. Hoe dan ook niet. Het zou toch te gek worden anders…

Hoe ik dat weet? De minister verbiedt aan winkels als bijvoorbeeld Kruidvat zogenaamde type 1 maskers te verkopen. De minister acht de verkoop ervan “niet wenselijk”.

Type 1 maskers zijn medische maskers, maar ze hebben een zo lage graad van bescherming dat ze in de zorg niet gebruikt mogen worden.

Je zou dus zeggen: die kapjes hebben een voordeel. De andere kapjes daar gelden geen eisen voor, zelfs een CE-keurmerk is niet verplicht. Wie zegt dat die überhaupt wat doet? De fabrikant kan er wel ik weet niet wat in stoppen.

Maar het type 1 masker, dat dus beter is dan zo’n verzonnen masker, moet dus uit de winkel. Wat er dan mee gebeurt? Ik vermoed dat deze overtollige voorraad weggegooid gaat worden. Fijn voor het milieu, maar ja opslagruimte is ook duur.

De directie van Kruidvat heeft gezegd dat ze ze gewoon blijven verkopen. Want de zorg wil ze niet, en ze zijn toch net beter dan de andere maskers. Daar kunnen de mensen wat mee, zo denken ze bij het Kruidvat.

Andere drogisterijketens laten off the record weten dat ze hun type 1 kapjes inmiddels van de classificering hebben ontdaan, en ze hebben herverpakt in een neutrale verpakking om ze zonder de type 1-aanduiding te verkopen, hopend dat de overheid het niet in de gaten krijgt.

Snap jij hem, snap ik hem? Het is zoals de eerste woordvoerder van Trump net na diens aantreden zei: er bestaan meerdere waarheden. Waarheid is ook een opinie, en daarvan kunnen meerdere tegelijkertijd naast elkaar bestaan… (Maar er is vast maar één voorkeurswaarheid, en laat dat nou DE ONZE zijn… )

Maar goed, we kunnen daar wel wat leuk mee keten. Aangezien er geen eisen aan de maskers gesteld worden dus, kun je niet gemakkelijk aantonen dat iets een masker is. Dat kan nog lollige bekeuringen opleveren.

Maar aan de andere kant: het valt ook niet aan te tonen dat iets dat je voor je mond en neus langs draagt dus geen mondmasker is. Het is geen sjaal, dat heeft de minister klip en klaar verduidelijkt, maar wat het wél is? Een onderbroek, zoals er wereldwijd al veel foto’s van zijn, sommige met de remsporen er nog in: prima!

Een witte of bruine boterham aan twee elastiekjes. Keurig!

Een nepbaard die je voor neus en mond draagt. Ook goed (een echte niet, want die kan niet zo hoog en niet in de was).

Zo zijn er nog meer voorbeelden als vers gewassen stinksokken. Een heel erg luchtige marshmellow (niet teveel aan likken, anders is de pret snel over), en een suikerspin! Dat ademt ook lekker makkelijk, en de virussen blijven middenin de suikerspin ztten. Die zijn gék op suiker!

Deze zijn van 13 maart t/m 2 mei.

De eerste is het aantal mensen (bij benadering) dat momenteel nog ziek is door corona, op basis van cijfers van de WHO, alleen geteste personen.

De tweede grafiek zoals altijd de percentages deviatie ten opzichte van de dag ervoor.

De oranje lijn laat het percentage toename patiënten zien ten opzichte van een dag eerder.

De blauwe lijn laat de toe- of afname zien van het aantal patiënten ten opzichte van een dag eerder. Deze lijn kan rechts van het scherm zowel 5% plus als min afwijken. Die afwijking geldt ook voor grafiek 1.

De grafiek is mijn eigen benadering van het aantal (nog) zieken door corona in Nederland per dag, op basis van de cijfers die WHO iedere dag bekendmaakt.

Onderaan op de horizontale lijn de dagen vanaf 13 maart links, naar 27 april rechts.

Verticaal het waarschijnlijke aantal mensen dat na bewezen besmetting op de betreffende dag in Nederland nog corona heeft

Grafieken met statistiek zoals ik die de afgelopen weken vaker gepubliceerd heb. Vandaag alleen voor Nederland. Beide grafieken lopen van 13 maart t/m 19 april.

De eerste grafiek, die met 2 curves:

Oranje = percentage toe- of afname positief geteste personen per dag (links is 13 maart, rechts 19 april.

Blauw = een (goede) benadering van het percentage toe- of afname van het absolute aantal patiënten per dag.

De grafiek met één curve(hieronder) laat het absolute aantal patiënten per dag zien. Opnieuw onderaan de dagen van links naar rechts.

Wat je in de beide grafieken goed kunt zien is dat het absolute aantal patiënten nog niet steeds veel afneemt. Dat zou vanaf deze week naar beneden moeten gaan (incubatietijd + ziektetijd). Dit loopt 2 weken achter op de daling van het aantal nieuwe patiënten.

De benadering van het aantal patiënten heeft rechts in de beide grafieken een afwijking van maximaal 5% (ten opzichte van het aantal mensen dat getest is, want daarop is het gebaseerd). Naar links toe wordt deze marge steeds kleiner. Het kan dus zowel dat het aantal patiënten rechts 5% meer afneemt dan de grafiek aangeeft, als dat het 5% minder afneemt of gewoon niet afneemt.

Het cijfer verticaal zijn in de eerste grafiek procenten. In de tweede grafiek het aantal geteste mensen dat op dit moment nog corona heeft.

Cijfers zijn op basis van de cijfers die de WHO dagelijks bekendmaakt.

Om te beginnen: mijn aanname van twee weken voor de benadering van het aantal mensen dat op dit moment (nog) corona heeft, is er eentje die op drijfzand is gebaseerd. Geen idee of het klopt. Het levert echter wel interessante grafieken op.

Hierboven de situatie in China tussen 4 februari en nu.

De oranje lijn geeft zoals ook eerder de procenten toename van nieuw positief getesten, ten opzichte van het totaal van dat moment. De blauwe lijn is mijn benadering van het percentage toe- of afname het huidige aantal patiënten, en dit op basis van de aanname dat 95% van de mensen in elk geval na 14 dagen van COVID-19 af is.

Je ziet in de oranje grafiek een sprongetje, dat was toen ze in China een andere manier van registreren gingen gebruiken. Die piek zie je twee weken later heel groot terug in de blauwe grafiek van het aantal patiënten.

Je ziet in de blauwe lijn dat het aangenomen aantal patiënten afneemt tot ruim twee weken geleden, waarna het weer toeneemt, en vervolgens naar nul gaat.

Dat is wel ongeveer zoals ik het zou verwachten. Wat echter de onzekerheid is, dat is wanneer gaat de lijn écht door nul. Het kan zowel zijn dat ik bij de hele lijn één of twee of misschien vijf of tien procent moet optellen, als dat ik er een dergelijk aantal moet aftrekken. Over die 14 dagen zijn veel deskundigen het echter wel eens, dus er is ook een kans dat het gewoon heel aardig klopt.

De grafiek hierboven is van Zuid-Korea over dezelfde periode als die van China, 4 februari tot 5 april. Oranje is weer het percentage toename ten opzichte van het totaal die dag, de blauwe lijn de aanname van het totale aantal mensen dat nog patiënt is op die dag, en daar dan het percentage stijging of daling van ten opzichte van de dag ervoor.

Wat heel goed duidelijk is dat is dat het absolute aantal patiënten schommelt en niet scherp daalt. De toename daalt wel, maar wat ook zou moeten is dat het aantal patiënten van dat moment omlaag moet. In Zuid-Korea is dat wel gedurende anderhalve week zo geweest, en daar voor ook een keer, maar dan korter en in de periode dat er nog heel weinig patiënten waren, maar daarna is het ook opnieuw weer opgelopen. Dat zie je niet terug in de toename van het totaal, maar wel in het aantal mensen dat nog ziek is.

De oorzaak van dat verschil is dat het percentage van een groot aantal (dat de ziekte gehad heeft of nog heeft) een laag percentage is. Maar als het totale aantal groot is, over de hele periode, dan gaat het toch nog over een flink getal. Het aantal mensen dat het heeft neemt af. Daardoor zijn variaties over dat kleine aantal veel significanter dan over het totale aantal.

In de onderstaande grafiek kun je goed de uitwerking van en lockdown zien. Het zijn de statiestieken van twee Amerikaanse steden tijdens de dramatisch verlopen Spaanse griep van 1918. Turkoois van kleur is de stad St. Louis, die al na twee dagen een lockdown instelde. De magenta (paarsachtig) gekleurde statistiek is van Philadelphia, waar pas na twee weken de beschermende maatregelen van kracht werden.

Wat je ziet is dat er in Philadelphia vijf maal zoveel doden waren te betreuren dan in St. Louis. Ook zie je dat de stijgende grafiek in de plaats met de meeste doden pas inzette, nadat de maatregelen ook daar van kacht werden, en in St. Louis zelfs nog anderhalve week later.

Ook opmerkelijk is dat in Philadelphia (late maatregelen) de epidemie na twee maanden al na twee maanden uitgeraasd was, en dat dat in St. Louis na 2,5 maand.