Vanochtend overleed oud-astronaut, milieu-activist en hoogleraar Wubbo Ockels.

Ik heb hem in april 2004, samen met mijn collega Jorrit van Broekhoven bij het blad Satellite geïnterviewd, in zijn werkkamer in de TU Delft.

Ik herplaats hier als een eerbetoon aan deze bijzondere en sympathieke man met zijn hart op de goede plek dat interview van tien jaar geleden.

“Optimisme is een verantwoordelijkheid!”

Wubbo Ockels’ visie op de toekomst

 Introductie
Dit is het eerste voor Satellite geschreven artikel dat ik op deze site gebruik. Het was ook het eerste duo-interview dat ik deed. Samen met Veronica-collega Jorrit van Broekhoven ging ik in april 2004 naar de werkkamer van Wubbo in de Technische Universiteit Delft. Het was een week voor de lancering van André Kuipers, die ik in diezelfde week ook nog kort via e-mail geïnterviewd heb.

Wubbo is ook in het echt een gedreven prater, een man met een missie bijna. Bezorgd als hij in de ruimte is geworden over dat dunne gaslaagje op onze planeet dat wij atmosfeer noemen, en die zo onmisbaar is voor alle leven op aarde. Het was een dermate boeiend gesprek dat ik de foto’s moest maken in de drie minuten extra die ik van hem kreeg toen zijn studenten al voor zijn kamerdeur stonden te wachten.

Dit artikel is geschreven in april 2004

“Optimisme is een verantwoordelijkheid!”

Wubbo Ockels’ visie op de toekomst

Wubbo Ockels werd bekend door zijn ruimtevlucht met de Space Shuttle Challenger in 1985. Dezelfde Challenger, die slechts drie maanden later bij de start verongelukte. Ockels kreeg ook bekendheid door de zonne-energieauto Nuna, die hij als deeltijdprofessor samen met studenten van de TU Delft ontwikkelde en waarmee tweemaal de World Solar Challenge gewonnen werd. Zoals bij veel astronauten is zijn liefde voor de aarde na terugkomst alleen maar veel groter geworden, en die liefde komt tegenwoordig tot uiting in zijn inzet voor het duurzaam gebruik van de aardse hulpbronnen. Hij heeft hiervoor een hoopvolle filosofie ontwikkeld, die hij via zijn eigen leerstoel in Delft aan jonge wetenschappers, en aan de rest van de wereld wil overbrengen.

©2004, 2006, op tekst en beeldmateriaal John Piek

Wubbo Ockels is naar eigen zeggen geen satelliettelevisiekijker. Hij kijkt net als André Kuipers helemaal niet veel televisie. Daar waren we dus gauw over uitgepraat. Gelukkig heeft hij wel veel te vertellen. Wubbo cirkelde in oktober en november van 1985 ruim zeven maal vierentwintig uur als astronaut met Space Shuttle Challenger rond de aarde. Ockels ging naar de ruimte als payload specialist om experimenten te doen in Spacelab D-1, dat bij deze shuttlevlucht in de laadruimte was geplaatst. André Kuipers spreekt hij regelmatig, en hij heeft hem ook een paar adviezen gegeven, met name over het medisch onderzoek naar hoe mensen weten wat boven en onder is. Of hij het zelf jammer vindt dat hij geen tweede vlucht gemaakt heeft: “Ik wilde destijds wel voor een tweede vlucht in aanmerking komen, maar daar kwam toen het ongeluk van januari 1986 tussen. Vervolgens ben ik ander werk gaan doen. Ik heb wel astronauten gezien die de hele rest van hun carrière bezig zijn geweest om een tweede vlucht te kunnen maken, maar dat was niets voor mij geweest. Het is jammer dat de bemande ruimtevaart altijd subkritisch wordt bedreven onder zijn niveau. Mijn Duitse collega Ulf Merbold zei wel eens: ‘Ruimtevaart is alsof je een Cadillac bouwt, maar je hebt geen geld meer om er benzine in te stoppen.’ De grote politieke stunt is om grootse dingen te bouwen. Als ze gebouwd zijn moet je ze echter ook nog gebruiken.” Continue reading …