« Karpers in nood? | Home | deBeschaving zoekt vr… »

Wonen aan de Liniedijk

Ik ben een bevoorrecht mens. Ik woon in het mooiste gedeelte van Leusden op loopafstand van de Liniedijk en de Schoolsteegbosjes. Een eldorado voor natuurliefhebbers. En, o wonder, honden mogen er zo maar los lopen. Mijn schapendoes Max komt elke dag vol verwachting het bruggetje over lopen om te kijken welke hond er rond wandelt om mee te spelen en te zwemmen. Langs de oever van het Valleikanaal ligt een piepklein strandje waar de honden makkelijk het water in kunnen lopen. Om de baasjes ook tevreden te stellen is er een bankje geplaatst waar ik al menig uurtje op heb doorgebracht. Gezellig keuvelend met andere hondenbezitters. Hoe ik heet is niet belangrijk maar de namen van mijn honden kent iedereen. Laatst merkte een van de baasjes op dat het enige wat er nog ontbrak een stopcontact bij de bank was om koffie te kunnen zetten.

Zondagmiddag toen eindelijk de zon weer volop scheen, zag ik warempel een pony in het water waden midden tussen zwemmende honden en een zwemmend jongentje in. Zwemmen voor mensen wordt er overigens afgeraden maar mijn zoon zwom hier vroeger ook en hij is er nooit ziek van geweest.

Het is puur genieten daar aan de waterkant. Als ik voldoende sociale contacten heb opgedaan loop ik verder richting kano-aanlegplaats. Halverwege passeer ik een paddenpoel waar de kikkers vrolijk kwaken maar waar ik vorige week ook een heuse ooievaar signaleerde. Het paradijs hebben de kikkers daar dus helaas niet gevonden. Voor de onvermoeibare wandeling is het aan te raden om nog even door te stappen tot aan de uitspanning Mon-chouette. In deze gezellige boerderij met terrassen waar de kippetjes tussen de tafeltjes door scharrelen kun je genieten van eigengemaakte rabarbermonchoutaart. Omdat de calorieën er toch dagelijks afgelopen worden, moet ik bekennen dat ik hier regelmatig een stukje van verorber.

Het wonen hier aan de dijk voelt als elke dag vakantie.