Dagelijkse foto (klik = vergroting)     

Morse in de ether. Druk op het pijltje om het fragment te horen. Het geluid is van een Russische radioamateur die op 18 mei rond half zes 's avonds op de 20 meterband een verbinding maakt met een Duitse radioamateur. Goed is te horen hoe het signaal soms zwakker wordt, en bijna in de ruis verdwijnt. Er valt op een gegeven moment een lange pauze (niet ingekort) want de Duitse amateur is in het geheel niet te horen. Aan het enigszins onregelmatige seinschrift, dat steeds sneller en slordiger wordt is ook goed te horen dat deze amateur met de hand seint, en niet met een automatische sleutel. De man heeft een goed leesbaar handschrift.
  
  
R-S-T

Waar komt mijn fascinatie voor morse-telegrafie toch vandaan? In de vorige eeuw hebben veel mensen al dan niet verplicht geleerd om in morse te communiceren. Het was bijvoorbeeld verplicht gesteld bij een deel van de manschappen op de koopvaardijvloot, bij de marine, en ook voor een aantal dienstplichtigen. Voor de meeste mensen is het op het gehoor ontcijferen van morse het moeilijkst te leren, maar voor sommige anderen is dit geen probleem, maar is juist het seinen weer heel moeilijk. Hoe dan ook kost het vele maanden om te leren, maar misschien vormt dit juist ook wel onderdeel van de uitdaging...
  
Ondanks alles werkt de eenvoudige en praktisch onzichtbare antenne die ik heb heel redelijk. Hoewel ik nogal selectief ben in mijn aanroepen is het nog maar een enkele keer voorgekomen, dat ik door de persoon aan de andere kant niet werd waargenomen. Afstanden als bijvoorbeeld Kroatië of Zweden zijn met deze antenne en 5 watt geen enkel probleem en leveren vaak signaalrapporten 599 of 579 op.

Voor degene die deze sterkte-aanduiding niet kent: de sterkte en de kwaliteit van een radiosignaal wordt bij radioamateurs uitgedrukt in een RST-rapport. De 'R' staat daarbij voor 'leesbaarheid' (Readability), de 'S' voor de sterkte van het signaal, en de 'T' staat voor de toon. De leesbaarheid wordt uitgedrukt van 1 t/m 5, de andere twee van 1 t/m 9. (Toon is eigenlijk alleen van toepassing bij morsetelegrafie, bij spraak worden alleen de R en de S gebruikt). Het rapport is vaak redelijk subjectief: bij ontbreken van een S-meter, wordt het S-rapport geschat. Er zijn echter ook mensen met een geijkte S-meter. De schaal loopt bij een S-meter vaak nog door voorbij de 9, waarbij de overwaarde wordt uitgedrukt in dB (decibel).

De S-meter van de FT-7. De bovenste zwarte cijfers geven de
 S-punten aan, de rode cijfers rechts de dB's boven S9.

Het seinen bleek ik toen ik er weer mee begon, trouwens nog niet helemaal verleerd, hoewel het wennen was. Een jaar of wat geleden heb ik eens bij een radiokamp van scouting een deel van de avond geprobeerd in morse verbindingen te maken. Dat viel mij toen dus heel erg tegen. Raar was, dat ik nu vrij snel seinende amateurs nog steeds bleek te kunnen opnemen. Toen ik eens verder ging proberen, bleek dat ik juist met de lagere snelheden grote problemen had. Verbindingen met alleen standaardafkortingen kon ik bij benadering over een bereik van 18 tot 35 woorden per minuut nog goed ontcijferen, zeker als ik er geen pen bij pakte, maar het meeschrijven van klare taal ging alleen maar goed tussen 18 en 24 woorden. En dan moest ik niet afgeleid raken, want dan was ik snel een woord of drie, vier het spoor weer bijster. Elke avond oefenen is daarbij het devies, maar dat is op wat korte periodes van enkele avonden na tot nu toe nog niet helemaal gelukt, zodat dit nog steeds op mijn lijst met goede voornemens staat. (wordt vervolgd)

Categorie: - bespiegeling - plusminus 495 woorden - Deze column kan deels op fictie berusten en de informatie is niet noodzakelijkerwijs volledig. Aan de inhoud kunnen geen rechten worden ontleend. De column is niet in alle gevallen heel geschikt voor jonge lezers.

Reageer

vorige column - volgende column - alle columns - mailinglijst