495. Hoge bloeddruk (3) |
18 januari
2006 |
Dagelijkse foto (klik = vergroting) |
Met de halve dosering van de bčtablokkers was mijn bloeddruk prachtig. Zodoende was mijn motivatie om
- zoals mijn huisarts wilde - andermaal mijn bloeddruk te laten opnemen, en opnieuw een ECG te laten maken niet bijzonder groot. Toen ik daar eindelijk, het was begin november, aanstalten toe
maakte bleek van mijn linkerhartspier de omvang in het geheel niet te zijn
afgenomen. De huisarts keek daarbij enigszins verontrust, maar zei dat ik me geen zorgen hoefde maken. Ondanks dat ik de afgelopen jaren flink ben aangekomen hoorde ik volgens hem nog steeds bij het volksdeel dat aan de magere kant was, en dat ontbreken van een
vetlaag vertroebelde de meting soms. Dat gaf dan vaak deze uitkomst. Het kon daarnaast natuurlijk ook een aangeboren iets zijn (ook mijn vader had wat zijn vroegere huisarts een 'sporthart' noemde).
Een vergrote hartspier als ik had kon daarentegen ook een aanwijzing zijn voor een hartspierontsteking, bijvoorbeeld door besmetting met een 'beest' zoals een streptokok. Dat zou dus heel ernstig zijn, maar de kans erop was kleiner dan het winnen van een lot uit de loterij, zo werd me verzekerd. Om een en ander uit te sluiten moest ik dus naar de cardioloog om een echo te laten maken. Dat is zo'n onderzoek zoals ze ook
voor ongeboren baby's doen, alleen was ik dus niet zwanger.
Een verder vervelend bijeffect van de bčtablokkers is dat de apotheker zei, dat het gebruik van alcohol beslist was af te raden. Nou ja, één glas hoefde niet echt een probleem te zijn, maar beter toch van niet. Ik moest het zelf maar weten.
Nou ben ik toch niet zo'n gretige innemer van alcoholische versnaperingen, maar een glaasje wijn af en toe bij het eten vind ik toch wel heel erg lekker. Een paar weken voor de kerst besloot ik het maar een keer te proberen. Een wijntje kunnen nemen bij het kerstdiner leek mij tenslotte niet verkeerd. Om het uit te
testen besloot ik ongeveer tweederde van een blikje bier te nemen, dat kon vast
nog geen kwaad. Alcohol zou de werking van de bčtablokkers kunnen versterken, dus als ik het goed had zou mijn bloeddruk hierdoor een beetje moeten dalen.
Een kwartier voordat ik het bier dronk heb ik als referentie nog een keer gemeten. Ik had het erg druk gehad die dag en mijn
bloeddruk was op dat moment niet de gebruikelijke 120/80, maar een enigszins verhoogde 140/96. Twee uur na mijn biertje mat ik nog een keer opnieuw. Ik stond werkelijk perplex: mijn bloeddruk was een
vóór die tijd nog nooit gemeten 102/49. Een uur verder was het nog steeds slechts 105/52. Ik schrok eigenlijk wel een beetje. Gek genoeg was ik in het geheel niet duizelig of zo, wat je eigenlijk wel zou verwachten. Eigenlijk merkte ik dus niks, maar ik besefte wel dat dit niet mis was. Ik heb het experiment dan ook niet later nog een keer herhaald. Naarmate de uren verstreken had ik na een kwart etmaal of zo eindelijk weer een beetje normale bloeddruk, maar pas de volgende dag bleek het effect van het niet eens gehele biertje weer
te zijn verdwenen.
De hartecho is overigens in de laatste week van december gemaakt, en volgens de cardioloog vorige week, was daarop niets abnormaals te
zien.
Categorie: life-log - 540 woorden - Deze column kan deels op fictie berusten. Aan de inhoud kunnen geen rechten worden ontleend. De column is niet in alle gevallen heel geschikt voor jonge lezers.
De foto bovenaan heeft niet met het verhaal te maken, maar is een dagelijks nieuw geplaatste foto. Klik op de foto voor een vergroting en een overzicht van eerdere foto's.
vorige column - volgende column - alle columns - mailinglijst