Ik besloot - haaruitval of niet - om het er maar gewoon op aan te laten komen. Ik kon moeilijk anders. De omschreven risico's vond ik niet opwegen tegen het verlies van mijn haar, hoezeer Gerard Joling ook de geneugten van een volle bos aanprijst. Mijn bloeddruk bleef goed op niveau, dat was wat belangrijk was. Van de apotheker hoorde ik eind juli (ik was begin mei met de bètablokkers begonnen), dat
er na een moeizame speurtocht nauwelijks enige serieuze informatie te vinden was
geweest. Wel waren de experts het erover eens, dat wanneer de medicatie werd gestaakt of verminderd, het verloren haar weer terug zou moeten
komen. Ongeveer rond diezelfde tijd mocht ik de hoeveelheid pillen halveren. Het is gebruikelijk om bij bètablokkers met een hogere dosering te beginnen, en wanneer dat helpt, die hoeveelheid na een maand of drie terug te schroeven. Toen ik in september voor het eerst bij een nieuwe kapper kwam, zei de kapster daar "Dat is gek. Het is net alsof ik tussen uw haar allemaal nieuwe spruiten zie. Het is echt waar. Ik zie allemaal jonge haren die nog niet op lengte zijn." En inderdaad, een groot deel, zo niet alles van mijn oorspronkelijk verloren haar is teruggekomen.Er was nóg een probleem. Bij het cardiogram dat in april gemaakt was, bleek niet alleen mijn bloeddruk verhoogd, het ECG wees ook uit dat van mijn hart de linkerventrikelspier vergroot was. Dat is meestal het gevolg van hoge bloeddruk, maar het komt ook voor bij deelnemers aan zware sporten. Ik krijg wel redelijk wat beweging, maar niet zo extreem, het moest dus wel het eerste zijn. De huisarts verwachtte dat wanneer mijn bloeddruk weer normaal was, dit euvel binnen drie maanden verdwenen moest zijn. (wordt vervolgd)