Columns

e-mail 

`

  

In de zijlijn:
In het verleden publiceerde ik de micro-natie-teksten in het geheel op deze site. Omdat ik de columns tegenwoordig vaak kort probeer te houden, verdeel ik deze verhalen nu ook over meerdere dagen. Op 'micro-nation.info' komen de teksten wel als een geheel te staan, opnieuw gecorrigeerd, misschien herschreven en eventueel vergezeld van extra beeldmateriaal.

In de pauze van de afgelopen week heb ik over een aantal dingen rond de colums kunnen nadenken. Ik heb een aantal weken dagelijks gepubliceerd. Op zich is dat goed haalbaar, maar ik wil een paar extra dingen doen waardoor dat niet altijd zal gaan. Ik ben van plan de komende tijd ongeveer 1,5 à 2 uur per dag aan de columns besteden. Dat is op zich ruim genoeg voor iedere dag een column. De micronatie-verhalen kosten echter meer tijd dan dat, onder andere vanwege de benodigde research, maar ook omdat ik daarbij meer beeldmateriaal wil gebruiken. En natuurlijk ook omdat er een aparte micro-natiesite is waar die zaken op moeten komen. Ik wil het schrijven over micro-naties en de 'reguliere' columns in diezelfde dagelijkse tijd laten plaatsvinden. Overigens is het micronatie-project dat uiteindelijk ook in boekvorm zal verschijnen ook uit deze columns voortgekomen. Verder wil ik in voorkomende gevallen graag de columns die daarvoor geschikt zijn ook in gesproken vorm op mijn podcast zetten. Dat zal de dagelijkse productie vermoedelijk ook dempen. Ik ga het de komende tijd eens allemaal in de praktije proberen.

De week vertraging die er was werd trouwens niet veroorzaakt door gebrek aan inspiratie of bespiegelingen over dit alles. Ik had simpelweg een opdracht die zo uit de hand liep dat ik er tot in de late uren mee bezig ben geweest. Tsja wat zal ik zeggen, het geld gaat altijd voor :-)

Iedereen die dit leest alvast prettige feestdagen gewenst en ook een bijzonder goede jaarwisseling!

Ik stuur dit jaar opnieuw in het voorjaar of tegen de zomer kaarten. Dat is me afgelopen jaar geweldig goed bevallen :-) 

Micronaties
796. Christiania (1)

24 december 2011
©2011, copyright: GoHansBrinker.com

De Vrijstad Christiania is sinds de hippie-tijd begin jaren zeventig een de facto onafhankelijk stuk terrein van 34 hectare groot in Kopenhagen (Denemarken). De status is niet officieel, maar wordt door de overheid al jarenlang gedoogd. Formeel is het een autonome commune. Christiania bevindt zich op een voormalig kazerneterrein Bådsmandsstrædes Kaserne genaamd. Hoewel niet zo heel groot bestaat het uit in totaal 15 verschillende gebieden. Op het terrein bevinden zich nog historische barakken en ook nog stadsmuren uit de zeventiende eeuw.

Het grondstuk werd begin jaren zeventig door de Deense defensie verlaten. Vervolgens was er nog slechts beperkt toezicht op het terrein en de gebouwen. Sporadisch werden in de lege huizen en andere panden zwervers aangetroffen. Op 4 september 1971 werden de hekwerken van het terrein door omwonenden omvergetrokken en werd het terrein gedeeltelijk als speelterrein voor hun kinderen in gebruik genomen.

Deze soort van 'bezetting' van het terrein vond eigenlijk niet op georganiseerde wijze plaats, maar zoals het in die tijd vaak ging werd achteraf gesteld dat dit was uit protest tegen de overheid die er maar niet in slaagde om voldoende betaalbare huurwoningen te bouwen.

Een bekende journalist uit die tijd, en provocateur van de overheid (een beetje in de stijl van de Provo-beweging hier) schreef voor Hovedbladet (het 'Hoofdblad') dat hij zelf uitgaf. Deze Jacob Ludvigsen schreef op 26 september 1971 een artikel waarin hij een ontdekkingstocht van hemzelf en vijf andere personen beschreef door 'de verboden stad van de militairen'. Dit artikel maakte de stichting van de vrijstad bij grote groepen mensen bekend. Het artikel had onder andere als titel 'Civilisten veroveren de 'verboden' stad van de militairen'.

Ludvigsen stelde zich een maatschappij voor die helemaal van nul af aan zou kunnen worden opgebouwd, met eigen elektriciteitscentrale, badhuis, een enorme sporthal waar alle vredelievenden en vredezoekenden op nuttige wijze konden mediteren en een yogacentrum.. Verder zouden er hallen zijn waarin theatergroepen zich thuis voelen. En daarnaast gebouwen voor marihuanagebruikers die te paranoïde en te zwak zijn. Op lyrische wijze gaat het zo nog een stukje door.

Geheel in de stijl van die jaren moest de maatschappij worden vernieuwd, en wilde de maatschappij dat niet dan had Christiania als idealistisch doel om te laten zien dat dit wel mogelijk was in de hoop dat de rest van de wereld snel zou volgen.

Al snel ontwikkelde Christiania zich nog meer in de richting van de hippiebeweging, de krakersbeweging, collectivisme en anarchie. Het protestlied I kan ikke slå os ihjel 
(jullie kunnen ons niet doden) uit 1976 werd het officieuze volkslied van de vrijstad. (wordt vervolgd)

Bronvermelding: Wikipedia, diverse andere bronnen op internet

Categorie: micro-naties - plusminus 427 woorden - Deze column kan deels op fictie berusten en de informatie is niet noodzakelijkerwijs volledig. Aan de inhoud kunnen geen rechten worden ontleend. De column is niet in alle gevallen heel geschikt voor jonge lezers.
  

vorige column - volgende column - archief - home