758. Een nieuwe serie mini-staatjes
6 juni 2011
©2011, copyright: GoHansBrinker.com
De komende dagen publiceer ik weer een nieuwe column in de serie ‘micronaties’. Ik ben al een poosje bezig om de serie aan te passen. En ik heb daar de afgelopen tijd ook nogal mee geworsteld. Uiteindelijk zullen de tekstjes hoogstwaarschijnlijk ook in boekvorm verschijnen, althans voor een deel. Ik worstel nog een beetje met de indeling die ik voor de teksten wil gebruiken. Die indeling gaat vermoedelijk mee bepalen als dat boek er komt wat er wel en niet op papier cq. in de e-reader komt. Ik wil er eigenlijk zo weinig mogelijk onderverdelen. Maar ik wil wel de ‘pure micronaties’, die ook echt aan de criteria voldoen in een apart kader plaatsen.
Maar ja, twee categorieën. Al snel had ik er drie. Aan de andere kant van het spectrum heb ik namelijk ook een aantal zaken al beschreven die heel duidelijk afwijken. En ik wil er daarvan ook nog een aantal gaan beschrijven. Het gaat om rare grensconflicten, de lappendeken aan enclaves waaruit Baarle-Nassau en Baarle-Hertog bestaan, en er komen vast nog wel meer dingen bij. In het midden krijg je dan alle landachtige stukken die niet een micro-natie zijn. Drie categorieën dus. Ik had de micro-natiesite er al op aangepast.
Categorieën 1 en 3 leveren daarbij geen problemen op. Maar categorie 2 valt makkelijk weer uiteen in drie nieuwe groepen. Ten eerste zijn er de niet helemaal complete micronaties. Die voldoen niet aan een paar essentiële voorwaarden. Ze hebben bijvoorbeeld geen grondgebied (bijv. Lovely), geen inwoners, of geen paspoorten, geld en/of postsysteem, maar ze noemen zich wel micronatie.
De tweede groep binnen categorie 2zijn de mini- en microlanden die wél internationaal erkend worden zoals Monaco, Vaticaanstad en San Marino. Zeer verschillend dus van de eerste subgroep.
Binnen groep twee vallen daarnaast nog autonome gebieden van andere landen zoals Svalbard. Zoals bij vrijwel alle categorieën zijn ook de grenzen dáártussen lastig te trekken. Sommige landjes bijvoorbeeld, zoals in Micronesië vaak gebeurt zijn wel degelijk een echt land, inclusief internationale erkenning, maar hebben met een ‘grote broer’, vaak is dat Nieuw Zeeland, de afspraak dat die militair bijspringt als zo’n landje van soms maar 1200 inwoners zou worden aangevallen.
Verder vallen veel landen die door de meeste mensen als volstrekt onafhankelijk gezien worden nog steeds onder de Britse vorstin, zoals bijvoorbeeld Canada en Australië. Het verre vorstenhuis bemoeit zich zelfs soms met wat er in Australië op televisie wordt gebracht, zoals onlangs nog gebeurde. In het Caribisch gebied is het een ware lappendeken van (naast andere entiteiten) voormalige Britse Koloniën die deels wel, deels niet als enige band met de oude kolonist, de Engelse vorstin nog als staatshoofd erkennen.
Moet zo’n minilandje nu gezien worden als onderdeel van de UK of als zelfstandig land? Ook de VS heeft dit soort banden, die net als bij het UK vaak ook sterk verschillend zijn met allerlei verre gebiedsdelen (de VS hebben in tegenstelling tot de UK een echte indeling van de verschillende statussen wat dit betreft).
Bij Denemarken zijn de banden met gebiedsdelen op afstand op een ingewikkelde manier vaak nog veel zwakker. De Faeröer eilandengroep, iets dichter bij de Shetlands dan bij IJsland bijvoorbeeld. Officieel is dat een autonome provincie van Denemarken. Het gebied heeft echter een hoge mate van zelfstandigheid. Hoewel het genoemd wordt in het verdrag van Rome en heel duidelijk bij het werelddeel Europa hoort, is het in tegenstelling tot Denemarken zelf geen lid van de EU. En op Faeröer wordt betaald met de Faeröer Kroon, een eigen munt. Moet je het dan als zelfstandig land zien of niet?
Hoe dan ook, ik ga wel een dergelijke indeling maken, maar of dat uiteindelijk lopende het hele project helemaal consequent zal zijn…
De komende tijd ben ik van plan om niet alleen de website verder op orde te brengen, en een aantal van de huidige teksten te herschrijven, ik ga er zeker ook een aantal nieuwe maken. Er is naarmate je er verder in duikt, enorm veel op dit gebied. Het is moeilijk kiezen, en dat doe ik dus ook heel subjectief…
Ik heb er in de afgelopen tijd al meerdere al geschreven. Vrijwel geschikt om op de site te zetten zijn die van het koninkrijk Ladonia en van de republiek San Marino. De eerstvolgende die ik daarna ga publiceren zijn vermoedelijk de Vrijstad Christiania en de enclaves waaruit Baarle-Nassau en Baarle-Hertog bestaan. En misschien daarna Kaliningrad, het vroegere Königsberg, tegenwoordig een Russische enclave middenin de EU. Daarna komen dan weer een aantal ‘pure’ micronaties. (Dit alles zonder verdere garanties, dat spreekt…)
Categorie: micronaties – plusminus 738 woorden – Deze column kan deels op fictie berusten en de informatie is niet noodzakelijkerwijs volledig. Aan de inhoud kunnen geen rechten worden ontleend. De column is niet in alle gevallen heel geschikt voor jonge lezers.