787. De hongerstaking (vervolg)

3 december 2011
©2011, copyright: GoHansBrinker.com

Ik moet eerlijk bekennen dat ik de column over de kattenhongerstaking al een aantal weken geleden geschreven heb, maar anderhalf, twee weken geleden pas op internet heb geplaatst. Martine is nadat ik het blaasgruisvoer langzaam had afgebouwd blaasgruisvrij gebleven. Vermoedelijk was de oorzaak inderdaad de stress van een langer verblijf in de keuken.

De laatste blaasgruisbrokjes waar ze zo verzot op waren zijn ook alweer anderhalf week of zo geleden op gegaan. Dat ging steeds langzamer tot ze er alleen nog af en toe een paar kregen.

Deze week was er wel een nieuw fenomeen. Dit trad bij Frederique als eerste merkbaar op. Ze lustte de normale brokjes niet meer. Die waren eerst zoals ik zei vrij probleemloos geleidelijk aan als vervanger voor de dure dieetbrokjes in de plaats gekomen, de laatste grote verpakking daarvan had ik nu dat kon grotendeels gelijkelijk over drie dames verdeeld.

Eerst dacht ik dat Frederique ziek was. Het is altijd oppassen met katten en eten. Als ze langer dan 24 uur niet eten kan dat gevaarlijk zijn, doordat de lever hierdoor kan gaan verbindweefselen, iets wat ze als het in hevige mate gebeurt niet overleven.

Ook de andere twee hadden er geen zin in. Zouden die brokjes soms vies zijn of verontreinigd? Dat zou wel gek zijn, want toen de plastic verpakking net open was toen vochten ze er nog zowat om. In eerste instantie hielp het om Frederique haar brokjes op een klein schaaltje te presenteren, in plaats van zoals ze gewend zijn op het zeil. Smakelijk peuzelde ze ze vervolgens op.

Een dag later was het opnieuw met tegenzin. Al snel lag de keukenvloer bezaaid met brokjes, die eerst netjes niet al te ver vanaf de plint (voor elk een hoopje) in kleine hoeveelheden bij elkaar hadden gelegen.

Uiteindelijk werd er door alledrie (voorzover ik het zag) alleen nog af en toe in het voorbijlopen een enkel brokje van de vloer gevist.

Die hele lekkere dieetbrokjes zijn allemaal precies hetzelfde, een soort mini-kruidnootjes, terwijl bij veel brokjes uit de supermarkt er allemaal verschillende in de verpakking zitten. Nee, katten houden absoluut niet van afwisseling, was wat de dierenarts zei toen ik daar eens naar vroeg. Toch nam ik gisteren vrij spontaan een ander merk brokjes voor ze mee. Maar eens kijken of dat wat uitmaakt.

Dat deed het inderdaad. Ze vochten erom. Uitgehongerd vraten ze van de nieuwe brokken, en gedurende de hele avond kwamen ze vervolgens schooien om meer. Weer wat geleerd.

Grappig was, na 24 uur die 'nieuwe' andere brokken eten, waren zopas de oude ineens ook totaal niet vies meer.

Het zijn net mensen soms.

Categorie: life-log - plusminus 436 woorden - Deze column kan deels op fictie berusten en de informatie is niet noodzakelijkerwijs volledig. Aan de inhoud kunnen geen rechten worden ontleend. De column is niet in alle gevallen heel geschikt voor jonge lezers.
  
.  .