771. Gezakt

19 november 2011
©2011, copyright: GoHansBrinker.com

Ik zag daarnet in het programma EenVandaag een onderwerp met de schrijver Rodaan Al Galidi. Rodaan (zijn voornaam is ook zijn schrijversnaam) is een Nederlands- Iraaksc auteur die in het Nederlands schrijft. Op 28 november zal hij in aanwezigheid van prinses Laurentien de Europese Unie-prijs voor de letteren voor Nederland in ontvangst nemen dien hij eind oktober kreeg voor zijn boek 'De autist en de postduif'.

Rodaan is volledig vernederlandst, zoals ook uit zijn boeken blijkt. Hij is nu veertig, kwam in 1998 vanuit zijn geboorteland Irak naar Nederland om de dienstplicht te ontlopen en in 2007 werd hij onder het generaal pardon tot Nederland toegelaten. Een eerder Nederlands boek van hem was 'Maanlichtmoerassen'. Hij fietst graag, en speelde in ons land al tweemaal voor Zwarte Piet en schrijft gedichten over klompen en de molens.

Al Galidi zakte dus ondanks deze achtergrond voor zijn inburgeringsexamen. Hij dacht vragen te krijgen over klompen, misschien tulpen en de gay-pride. Op die dingen had hij zich voorbereid. Hij kreeg echter in het Nederlands onder andere de vraag te beantwoorden hoeveel weken na een miskraam een vrouw weer ongesteld kan worden, en wat een aantal afkortingen die ik zelf voor een deel ook niet wist voluit geschreven betekenen.

Het verhaal van Rodaan, dat onder andere ook in NRC Next en in het Parool valt te lezen, is niet helemaal concreet. Ik heb bijvoorbeeld niet kunnen vinden of hij dat examen nu in 2007 gedaan heeft of nu, wat toch enig verschil maakt.

Toch vind ik zelf het inburgeringsexamen enigszins merkwaardig. Mensen afkomstig uit een aantal landen zijn vrijgesteld, maar niet bijvoorbeeld mensen uit de VS. Ik heb een poosje terug een keer een interview gehoord met een Amerikaan die ronduit perfect Nederlands sprak, hier al 45 jaar lang woonde, een Nederlandse vriendin, Nederlandse kinderen en Nederlandse kleinkinderen heeft, maar die nu ineens toch dat inburgeringsexamen moest doen, waarvoor hij overigens zakte. Ik kon me heel goed voorstellen hoe vernederend dat voor zo iemand geweest moet zijn, en bovenal hoe onwelkom ons land alsnog voor zo iemand moet hebben geleken. Althans wat de overheid betreft dan. Dat zal in familiekring en in zijn buurt ongetwijfeld meevallen.

Een beetje merkwaardig examen ook dat inburgeringsexamen. Van bijvoorbeeld zoiets als het zendexamen voor radioamateurs, maar ook voor de meeste andere examens kun je op internet wel een aantal oefenvragen of vragen afkomstig uit eerdere examens vinden. Ik weet niet of deze vragen bij het inburgeringsexamen geheim zijn, maar ik heb ze via Google in elk geval nergens kunnen vinden. Ook geen voorbeelden van soortgelijke vragen. Want dat leek me nou juist zo interessant: zet een willekeurige dwarsdoorsnede van onvervalste Nederlanders die wat mij betreft al een generatie of acht in Nederland verblijven nou eens onvoorbereid aan dat examen en kijk dan eens hoeveel mensen er dan het land weer uit moeten.

Categorie: opinie - plusminus 473 woorden - Deze column kan deels op fictie berusten en de informatie is niet noodzakelijkerwijs volledig. Aan de inhoud kunnen geen rechten worden ontleend. De column is niet in alle gevallen heel geschikt voor jonge lezers.