768. De hongerstaking

15 november 2011
©2011, copyright: GoHansBrinker.com

Mijn jongste kat Martine heeft last van blaasgruis en moet daarom dieetvoer. Ze heeft dit eerder ook al gehad maar waarschijnlijk door de stress van enige gebeurtenissen rond het slopen door haar van mijn verwarming (ze moest noodgedwongen om verdere sloop te voorkomen een paar weken in mijn keuken verbleven) heeft ze het dus weer terug gekregen.

Afijn, de twee andere katten vinden dat dieetvoer van Martine dus GEWELDIG lekker. Ik kan niet eens vertellen hoe lekker. Met name Frederique, de middelste van de drie is TOTAAL GEOBSEDEERD door die dieetbrokken van de dierenarts, die overigens wel zeven maal zo duur zijn als de andere brokken uit de supermarkt. Ik geef als het etenstijd is doorgaans een stuk of zes van die brokjes aan zowel Simoon als Frederique, en ik geef dan de rest (een normale hoeveelheid) aan Martine die het ook nodig heeft, en dan geef ik de beide anderen nog een normale hoeveelheid gewone brokjes.

Sinds gisteren zijn de twee niet-dieet-dames hierover dus in hongerstaking. Op diverse plekken waar ik ze het voer geef liggen ondertussen de 'normale' brokken, en die worden genegeerd. Dat gaat nog spannend worden. Ze krijgen van mij namelijk van de dieetbrokken niet meer dan anders. Op een gegeven moment zal toch de honger de overhand krijgen, en ik vertik het dus toch echt om in het vervolg het zevenvoudige voor een kilo voer voor het driemanschap (drievrouwschap meer precies) te gaan betalen. Maar het is wel goed voor de lijn natuurlijk zo'n periode. De dames hebben inderdaad licht overgewicht, en na twee keer ben ik de hoopjes gewoon voer dus ook niet meer aan het aanvullen. Martine vindt het allemaal best. De gewone brokjes, ja ook zij trekt daar intussen fijntjes haar neus voor op dus die blijven inderdaad dus heel gewoon liggen....

Categorie: life-log - plusminus 300 woorden - Deze column kan deels op fictie berusten en de informatie is niet noodzakelijkerwijs volledig. Aan de inhoud kunnen geen rechten worden ontleend. De column is niet in alle gevallen heel geschikt voor jonge lezers.