699. Boeman

30 augustus 2009
©2009, copyright: John Piek

Ik moet nog even terugkomen op mijn column 'Het recht op mededogen' van 23 augustus. Toen ik de column schreef dacht ik dat het jongeren waren die gewapend naar het festival Sunset Grooves in Hoek van Holland gekomen waren en daar geschoten hadden. In de dagen erop wisselden mijn emoties over de zaak mee met het nieuws dat vrijkwam. "Mooie boel," zo dacht ik toen bleek dat het vooral de politie geweest was die had geschoten.

Sindsdien komt de waren toedracht van het incident boven en het lijkt een trend, mensen die zich tegen de politie keren. Ik heb van nabij wel eens de willekeur van een paar jonge politie-agenten meegemaakt die totaal zonder aanleiding een jong stelletje beschuldigden van belediging, waarbij deze twee alleen maar verliefd en daardoor lacherig waren geweest. Boos was ik, maar niet zo boos om het voor de twee, die meteen teleurgesteld het concert op een plein in Utrecht verlieten, op te nemen. Ik vermoedde ook dat dat toch niet gewerkt zou hebben. Ook liet ik het na om achteraf mijn beklag te doen over het gebeurde, zoals ik in het verleden nog wel eens gedaan heb. Ik schreef er wel een column over.

Hoewel ik zelf niet zo heel goed tegen gezag kan, denk ik toch dat de meeste dienders gewoon ok zijn. En ze zijn ook nodig, doen voor een rotloontje hun werk zodat gewone mensen in de meeste gevallen over straat kunnen zonder door ongure types te worden lastiggevallen.

Ik snap ook wel dat mensen die het financieel minder hebben traditioneel ook wat minder gezagsgetrouw zijn. Ik ken dat ook wel omdat ik vrienden heb gehad, en nog steeds heb die in prachtwijkachtige buurten wonen. Mensen zijn daar soms financieel zo slecht af dat ze geen andere mogelijkheid zien om rond te komen dan er bijvoorbeeld een beetje bij te beunen of andere dingen te doen die zich in het grijze grensgebied tussen wat wel en niet mag van de wet bevinden. En in zo'n geval zijn wetshandhavers dan traditioneel uiteraard de boeman. Dat hoeft nooit tot grote problemen te leiden. Er mag een gezonde dosis wantrouwen zijn. Als er daarnaast ook maar respect is. Dat laatste lijkt echter steeds meer te verdwijnen.

Vandaag werd bekend dat dit weekend bij het Mega Piraten Festijn in Wapenveld opnieuw agenten door het achterblijvende publiek (dat na sluiting niet weg wilde) belaagd zijn. Mogelijk betreft het hier een incident dat uitsluitend in het kielzog van de gebeurtenissen in Hoek van Holland tot nieuws verheven is. Piratenliefhebbers zijn daarbij vanwege de door de wetshandhavers verleende assistentie bij het oprollen van zenders traditioneel natuurlijk ook niet erg geliefd bij het piratenluisteraarspubliek.

Waardoor dat respect voor gezagsdragers nou afneemt? Ik hoorde gisteren een expert op de radio beweren dat het zou komen doordat mensen op internet ook steeds meer ongeremd hun mening kwijt willen. Feit is dat op internet mensen van gelijke mening elkaar treffen en juist ophitsen, terwijl dat in de niet-virtuele maatschappij juist eerder wordt afgeremd doordat je in dit soort dingen (in je omgeving) juist met verschillende meningen te maken hebt. Of het nou door bepaalde politici komt die hiervoor de toon zetten, of juist vanuit de samenleving waar politici dan weer op inspelen, de afgelopen jaren heerst in toenemende mate het beeld dat het met de politiek en het gezag tot nu toemaar een zooitje is. Hoge salarissen, weinig doen, de mensen maar laten creperen, corrupt zijn. Of het beeld nou klopt of niet, het heeft natuurlijk wel zijn weerslag.

Maar goed, dan nog. Om met een bekende foute uitspraak uit de Amsterdamse politiek af te sluiten: je blijft hoe dan ook natuurlijk wel gewoon met je rotpoten van onze rotagenten af!

Categorie: opinie - plusminus 618 woorden - Deze column kan deels op fictie berusten en de informatie is niet noodzakelijkerwijs volledig. Aan de inhoud kunnen geen rechten worden ontleend. De column is niet in alle gevallen heel geschikt voor jonge lezers.