689. Laten zitten?

29 juli 2009
©2009, copyright: John Piek

Lange tijd heb ik in mijn volwassen leven een snor gehad. In de jaren zeventig en tachtig een beetje een snor zoals Prince die in diezelfde jaren tachtig had. Die van mij is er op een gegeven moment af gegaan. Een kennis van mijn toenmalige vriendin zei dat ik er veel beter uit zou zien zonder die snor. Een beetje minder bouwvakkerachtig ook. Mijn vriendin had al lang tabak van die snor van mij, maar het was dat bouwvakkerachtige in die uitspraak dat de snor de das om deed.

Toen ik de snor kweekte was dat bouwvakkerachtige er nog niet, maar de snor was langzaam uit de tijd geraakt en alleen bouwvakkers hadden ze destijds nog die snorren met een stukje langs de mond naar beneden soort van mini-neukteugels. Afijn, wie in de jaren tachtig groot geworden is of wie ze meegemaakt heeft, die weet wat ik bedoel.

Sinds een poosje begon de laatste tijd opnieuw de interesse bij mij te ontstaan voor voor baardhaar. Niet opnieuw meteen een snor, maar zo'n onopvallend plukje net onder de onderlip. Ik weet eigenlijk niet hoe zo'n mini-baardje heet. Afijn, hij zat er al voordat ik dat uitgezocht had. Niet dat het snel groeide. En helemaal gerust was ik er ook niet op. Want hoewel veel mensen het mooi vinden heb ik zelf toch wel een beetje hekel aan mijn grijs. En stel dat er nu een hele grijze pluk tevoorschijn kwam. Blergh!

De verschijningsvorm van mijn snor- en baardachtige groeisels was altijd in eerste instantie very blonde, om daarna een donkerrode uitstraling te krijgen. In tegenstelling tot mijn haargroei, die op zijn best rossig te noemen is, maar eerder donkerblond. Nou ja, nu wel met dat vermaledijde grijs erin natuurlijk dus.

Het mini-baardje groeide dus gestaag. En met af en toe een likje kleur-enhancer uit een spuitbus zowaar in de gewenste kleur. Dan ook maar eens een snor proberen, dacht ik, geïnspireerd door de serie By Any Means op National Geographic Channel met Charlie Boorman in de hoofdrol die qua baard en snor zo'n groeisel heeft als ik wilde hebben. Zij het veel meer weelderig dan in mijn verstgaande verre plannen.

Afijn, het heeft een week of wat geduurd en nu zit het er allemaal. En nou is de vraag natuurlijk: zou ik het er allemaal weer af halen of toch maar laten zitten?

Categorie: life-log - plusminus 388 woorden - Deze column kan deels op fictie berusten en de informatie is niet noodzakelijkerwijs volledig. Aan de inhoud kunnen geen rechten worden ontleend. De column is niet in alle gevallen heel geschikt voor jonge lezers.