Nieuwe column
Maandagochtend negen uur. De telefoon gaat, zonder dat
een herkenbaar nummer op het display zichtbaar is.
"Goedemorgen, met meneer Die-en-Die van Hobbelduif Moeilijk (niet de echte naam) uit IJsselmuiden. Mag ik u even wat vragen?"
Enigszins geïrriteerd, want ik voelde welke kant dit gesprek volgens mij uit
zou gaan: "Maar ik wil niks van u kopen."
"Oh nee, dan begrijpt u het verkeerd, ik heb wellicht een opdracht voor u. Interessant vertaalwerk waar wij voor meerdere bedrijven een partner voor zoeken die dat kan doen."
Ik doe tegenwoordig alleen vertaalwerk voor vertaalbureau's, en alleen kleine opdrachten, dus ik zei na een milde verontschuldiging: "Maar ik heb het op het moment druk, en ik doe bovendien alleen de wat kleinere opdrachten."
"Dan bent u precies wat wij zoeken, want het gaat om een aantal kleinere opdrachten die wij voor meerdere bedrijven bij u willen plaatsen. Interessant werk, dat wij regelmatig op een vaste basis uw kant uit kunnen doen komen. Heeft u daar interesse in?"
Ik wilde vragen of hij een vertaalbureau vertegenwoordigde, maar ik kon hem niet gemakkelijk onderbreken.
"Wij geven een bedrijvengids uit die intensief gebruikt wordt door zo'n 3000 bedrijven uit de crème de la crème van het midden-en-kleinbedrijf, en..."
"Ik ben niet geïnteresseerd," zei ik nu deze aap uit de mouw was op geërgerde toon.
"Maar meneer Piek, een vermelding in onze gids zal u verzekeren van een constante stroom..."
Met mijn maandagochtendhumeurstem viel ik hem opnieuw rauw in de rede. "Luister goed: niets in wat ik dit gesprek gezegd heb
of ga zeggen kan ook maar de geringste aanwijzing zijn voor een bevestiging."
"Maaruh... Hoe kunt u dat nou zeggen..."
Op woedende toon: "Ik heb gewoon vaker met dit bijltje gehakt. Ik wil geen vermelding in gidsen. Ik krijg mijn opdrachtgevers op een andere manier. Ik wil niet geconfronteerd worden met onterechte facturen en gedoe en dat ik weer een advocaat moet inschakelen, tot aan rechtszaken toe..."
"Maar de meerwaarde die een vermelding in onze gids u bij drieduizend eminente bedrijven zal geven. U zegt toch geen nee tegen zulke mooie kleine opdrachten die uw toekomst veilig..."
Nu werd ik pas echt witheet: "Luister goed naar wat ik ga zeggen: ik zeg NEE!!! meneer. Geen interesse!! Goedemorgen."
Nog hoorde ik een mompelend geluid uit de hoorn komen terwijl ik de verbinding verbrak.
Ik ben er nog niet helemaal gerust op, maar ondanks dat er elk jaar wel een
één of twee spookfacturen tussen zitten naar aanleiding van mensen die mij zonder mijn instemming in gidsen of op bedrijvenwebsites vermelden, heb ik er nog nooit
eentje onterecht betaald.
Categorie: life-log - plusminus
431 woorden -
Deze column kan deels op fictie
berusten en de informatie is niet noodzakelijkerwijs volledig. Aan de inhoud kunnen geen rechten worden
ontleend. De column is niet in alle gevallen heel geschikt voor jonge lezers.
Reageer
vorige
column - volgende column - alle columns
- mailinglijst
|