Dagelijkse foto (klik = vergroting)     

Opnieuw kwam ik bij mijn speurtocht in de columns een taxi-verhaal tegen, dat niet voor de serie geschreven is maar daar uitstekend bij past. Ditmaal een iets recentere.

Dit is een herschreven versie van een column van 27 april 2004.

Taxitronic

Aan het einde van de ochtend was het even genoeg. Ik had geen zin meer. Het grootste deel van mijn belangrijkste werk gedaan, en de zon die stond op uitbreken door de sluierbewolking heen. In drie kwartier zit ik aan de boulevard in Harderwijk, zo dacht ik, kan ik daar drie kwartier of zo zitten en een broodje eten. Vervolgens even bij een bevriende winkel langs en om drie uur ga ik weer richting huis.
  
In de trein hoorde ik iemand praten over de bus nemen in Putten, één van de tussenstations. Gewoonlijk kijk ik voordat ik de deur uitga op Teletekst pagina 751 van de NS voor de vertragingen, maar ik was zo enthousiast over het idee, dat ik zo de deur uit ben gerend.
  
Kennelijk was het pas gebeurd, want in Putten stond nog niemand, alleen de mensen uit deze trein nu. Een Regiotaxi ging net weg, niet helemaal vol. Sinds op 1 april in veel plaatsen de treintaxi's zijn afgeschaft, heb ik nog niet van een soortgelijk vervoer gebruik gemaakt.
  
Even gekeken bij het stationsgebouw. Iemand die ik ken werkt wel eens bij een bedrijfje dat in het station gevestigd is, maar alles was verlaten.
  
Plotseling viel er een enigszins gezette vrouw zijdelings op de grond. In een flits zag ik haar vallen, en ik hoorde een luide bons. Griezelig met haar benen schokkend bleef ze daar zo liggen. Twee verpleegkundigachtige types ontfermden zich over haar, terwijl iemand anders 112 belde. Ze gaven haar op haar verzoek haar eigen medicijnen, die ze bij zich had. Maar het schokken ging gewoon door. Ik hield me op grote afstand afzijdig, zoals ik altijd bij dit soort dingen doe, maar ik heb wel even gekeken of het goed ging. Mensen met een epileptisch insult kunnen makkelijk hun tong stukbijten of zelfs in hun eigen braaksel stikken, maar dit leek hier niet het geval.
  
Gek genoeg ontging de meeste aanwezigen wat er zich zo tussen de menigte afspeelde. Teveel met hun eigen vertraging bezig denk ik. Pas toen bijna vijfentwintig minuten later eindelijk de ambulance arriveerde, keek iedereen dezelfde richting uit.
  
Vrijwel gelijk met de ambulance kwam er een nieuwe Regiotaxi aan. Ook deze werd bijna door niemand opgemerkt. Ik had besloten dat ik binnen drie kwartier of zo vervoer naar Harderwijk zou moeten hebben, anders zou ik de trein terug nemen, die ongeveer op dat moment zou gaan vertrekken. Zo'n vijfendertig minuten na mijn aankomst was er van de NS of door dat bedrijf geregeld busvervoer in ieder geval nog geen spoor te bekennen.
  
Wat het kostte, vroeg ik met enkele anderen. Tussen drie en vijf euro was het antwoord van de piepjonge chauffeur. Er waren op dat moment nog twee zitplaatsen vrij, en aangezien de anderen geen aanstalten maakten stapte ik samen met een meisje dat naar Ermelo moest in. Nu begonnen anderen in de gaten te krijgen dat dit een manier was om van het verlaten station weg te komen. Een enkeling dacht dat dit niet een wagen van een particulier bedrijf was, maar van de NS. Woedend waren ze, dat de NS behalve dit kleine busje verder nog niet was komen opdagen. De jonge chauffeur moest het ontgelden, en liet geduldig de mensen uitpraten, gewoon maar accepterend dat ze in de tussentijd niet wilden horen dat hij helemaal niets met de NS van doen had. Om rustig de tarieven te kunnen bespreken reed hij eerst een stuk verder, om daar per mobilofoon verder te kunnen praten over dit voor iedere passagier nogal verschillend onderwerp. Ja ze mochten ook nog maar sinds kort op de plek van de treintaxi gaan staan, om daar passagiers op te pikken. Daar had hij duidelijk nog niet zo heel erg veel ervaring mee. Een verdwaalde scholier wilde op dit moment nog snel de bus uit, omdat hij pas nu begreep dat zijn treinabonnement voor deze vorm van vervoer niet kon worden gebruikt. Een van de wachtenden nam gretig zijn plaats in.
  
Spotgoedkoop desondanks, deze vorm van vervoer. Zeker als je de afgelegde afstand en de tijd die het allemaal kost in aanmerking neemt. En als je bedenkt hoe weinig efficiënt de bestemmingen, de verschillende ritprijzen en alles zo allemaal werden afgehandeld, dan is in één oogopslag meteen duidelijk: hier moet veel meer overheidsgeld bij dan bij de juist om die reden in veel steden afgeschafte treintaxi. Omdat het de centrale maar niet binnen een kwartier wilde lukken om de prijzen voor het achttal passagiers door te geven, spraken we af dat de prijs de vijf euro niet al te veel zou overstijgen en gaven alzo het fiat aan de chauffeur om alvast te gaan rijden. Pffft!
  
Een lange en pittoreske autorit over de Veluwe volgde. Prachtig. Mijn middagje uit kreeg een heel nieuwe verdieping. Hoewel ik aan de andere kant nu wel erg veel meer tijd kwijt was dan dat ik had gepland. Zonder extra kosten werd ik vlakbij mijn bestemming in het centrum afgezet. Toen ik de 150 meter naar waar ik wezen moest met een grote omweg lopend had afgelegd, zag ik in de verte nog langs de kant van de weg de Regiotaxi stilstaan, knipperlichten aan. 'Opnieuw ruzie met de Taxitronic of met het routeplansysteem', bedacht ik mij terwijl ik verder liep.

Dit is een herschreven versie van een column van 27 april 2004.

Categorie: herschreven (life-log) - plusminus 873 woorden - Deze column kan deels op fictie berusten en de informatie is niet noodzakelijkerwijs volledig. Aan de inhoud kunnen geen rechten worden ontleend. De column is niet in alle gevallen heel geschikt voor jonge lezers.

Reageer

vorige column - volgende column - alle columns - mailinglijst