Dagelijkse foto (klik = vergroting)     

Waar komt mijn fascinatie voor morse-telegrafie toch vandaan? In de vorige eeuw hebben veel mensen al dan niet verplicht geleerd om in morse te communiceren. Het was bijvoorbeeld verplicht gesteld bij een deel van de manschappen op de koopvaardijvloot, bij de marine, en ook voor een aantal dienstplichtigen. Voor de meeste mensen is het op het gehoor ontcijferen van morse het moeilijkst te leren, maar voor sommige anderen is dit geen probleem, maar is juist het seinen weer heel moeilijk. Hoe dan ook kost het vele maanden om te leren, maar misschien vormt dit juist ook wel onderdeel van de uitdaging...
  
Iets voor de 30 meterband. Maar wat te kopen? Diverse apparaten passeerden de revue. Het begon met enkele goedkope apparaatjes in bouwpakketvorm. Ik had alleen niet erg zin om te solderen. Uiteindelijk kwam ik steeds terug op één apparaat: de MFJ-9030. Na flink wat rondgebeld te hebben, heb ik het apparaatje uiteindelijk toch in Nederland kunnen kopen, waardoor de wachttijd dit keer tot een minimum werd beperkt.

Ik heb van tevoren nogal wat getwijfeld over de aankoop van het supereenvoudige toestel. Op de frequentiebanden waar je op korte afstanden met spraak communiceert, geniet ik erg van alle digitale mogelijkheden waar de apparatuur van de afgelopen tientallen jaren meestal mee is uitgerust. Bij morse vind ik dat echter niet zo passen en heb ik toch het liefst ouderwetse analoge technologie. Dat is bovendien eenvoudig te repareren. Het apparaatje dat ik het liefst kocht was nogal aan de prijs. In plaats van een heel klein stukje in morse van een enkele band, heb je voor tweeënhalf tot drie keer de prijs van zo'n apparaatje een moderne variant, met spraak en morse, die op alle negen amateurbanden in het kortegolfbereik kan zenden, plus drie banden boven de 30 MHz waar radioamateurs ook mogen komen. Daarnaast kun je ook nog alle tussenliggende frequentiebanden onder 30 MHz beluisteren. Punt is: zo'n uitgebreid apparaat lijkt me dus niks. Na veel wikken en wegen, goedkopere apparaatjes, en nogmaals apparaatjes in allerlei bouwpakketvarianten te hebben bekeken, en bovendien veel recensies van trotse bezitters van allerlei apparaten gelezen te hebben, heb ik toch besloten om een exemplaar van het misschien wel wat te dure apparaatje te laten komen.

Het grote voordeel van een zendontvanger voor slechts een band, en alleen maar morse, is dat het apparaatje ook puur en alleen op die beperkte mogelijkheden kan worden geoptimaliseerd. Dat merk je dus direct. Ik had het in de recensies al gelezen: in het apparaatje zit dus, ondanks zijn eenvoud, een geweldig goede ontvanger. (wordt vervolgd)

Categorie: - bespiegeling - plusminus 325 woorden - Deze column kan deels op fictie berusten en de informatie is niet noodzakelijkerwijs volledig. Aan de inhoud kunnen geen rechten worden ontleend. De column is niet in alle gevallen heel geschikt voor jonge lezers.

Reageer

vorige column - volgende column - alle columns - mailinglijst