De columns van John Piek

e-mail 

694. Het recht op mededogen

23 augustus 2009
©2009, copyright: John Piek


Met name in Engeland en in de VS is grote commotie ontstaan over het uit humanitaire overwegingen vrijgelaten voormalig lid van de Libische geheime dienst Abdel Basset al-Megrahi, die mede verantwoordelijk wordt gehouden voor het opblazen van een vliegtuig boven Lockerbie.

Vandaag hoorde ik over een schietpartij tijdens het festival Sunset Grooves in Hoek van Holland. Pas toen ik enkele YouTube-filmpjes van het gebeuren zag werd ik ongelooflijk boos. Je ziet jonge knullen bij wie de kogels over het hoofd vliegen, en die angstig een van hen ervan proberen te overtuigen dat het echt kogels zijn. Hij gelooft het niet. "Dat kan niet. Dat mág niet. Dat mag gewoon niet. Het zijn beanbags," hoor je hem tegen zijn vrienden waaronder die met de camera zeggen, die allemaal op de grond liggen. "Het is echt mattie het is echt, ik zweer het je op mijn eigen moeder, toe!"

In een ander filmpje zie je de hele menigte die zich, er is gelukkig genoeg ruimte op het strand, golvend van de ene naar de andere kant van het terrein beweegt. Daartussen zie je mensen met gestrekte arm met pistolen schieten, en de witte rook van het kruit die dat oplevert. En ik weet niet helemaal of ik het goed zie, maar ik denk dat het kogels zijn die als helverlichte punten kris-kras in een boog over de menigte vliegen. Het zijn er vele. Een wonder dat er één dode is, en 'slechts' enkele gewonden. Je zult je kinderen er maar tussen hebben lopen.

Ik ben altijd iemand voor begrip, en voor milde straffen. Streng straffen als middel om te voorkomen dat iemand opnieuw in de fout gaat werkt bovendien niet of averechts. In dit geval is er wat anders aan de hand. Ik wil het dan nog niet hebben over de menigte die zich naderhand tegen de politie die het festival stopzet keert, waardoor die ook al kogels af moet vuren.

Wanneer je met een vuurwapen op zak naar een popconcert of ander grootschalig evenement gaat ben je in mijn ogen al behoorlijk gek. Fout bezig! Wanneer je een vuurwapen afvuurt met willekeurige anderen erbij vind ik dat je daarvoor stevig straf verdient. Wanneer je in een menigte van enkele tienduizenden mensen in de lucht vuurt dan neem je willens en wetens het risico dat grote aantallen mensen door paniek of door verdwaalde kogels het leven zullen laten. En is er wel alleen in de lucht geschoten?

Mensen die dat doen zijn gek en zullen zich tijdens hun leven zo goed als zeker nooit verbeteren. Ik hoop dat de politie het grootste team rechercheurs bij elkaar brengt dat ooit in Nederland bij elkaar is gebracht, en dat de mensen - alle mensen - die met of zonder geestverruimende middelen dit risico hebben genomen levenslang in een TBS-kliniek worden opgesloten. Zonder recht op vrijlating. Niet voor verlofdagen af en toe, en ook niet over dertig jaar of zo. Zo'n zware straf is in dit geval niet uit genoegdoening, om ze het af te leren of als afschrikwekkend voorbeeld voor anderen, maar gewoon om te voorkomen dat deze types hetzelfde nog een keer zullen doen. Soms kun je ieder recht op mededogen gewoon verspelen.

Categorie: opinie - plusminus 530 woorden - Deze column kan deels op fictie berusten en de informatie is niet noodzakelijkerwijs volledig. Aan de inhoud kunnen geen rechten worden ontleend. De column is niet in alle gevallen heel geschikt voor jonge lezers.

vorige column - archief - home