Op dit moment is onze site via het nl-domein soms niet goed te bereiken. Je kunt het magazine ook bezoeken via de identieke Belgische site www.vragenrubriek.be, voor het geval het bij een volgend bezoek niet mocht lukken. Mocht je eventueel problemen ondervinden bij het bekijken van deze pagina, stuur dan graag een mailtje naar vragenrubriek@xs4all.nl

Liefdestest

Hoe zoen jij? Waar plaats jij je handen bij het zoenen van je partner? Doe de zoentest van Odessey...

"Kussen doe je gewoon op je gevoel, just go with the flow. Waarschijnlijk sta je er weinig bij stil hoe je eigenlijk zoent. Ok, je krijgt weleens feedback: 'oh wat zoen je toch romantisch' of juist 'je kan echt voor geen meter zoenen'… Doe deze test en ontdek de waarheid over wat voor type kusser jij bent. Je kunt jezelf naderhand vergelijken met anderen…"

De test

N.B. Het is een heel leuke test, maar ergens onderweg word je gevraagd of je nog aan andere onderzoeken van het bureau mee wilt deelnemen. Ook als je op 'Nee' klikt, krijg je gewoon de resultaten te zien.

De blind-date van...

Na mijn echtscheiding heb ik een tijdje met de kinderen alleen gewoond. Op een bepaald moment zat ik voor de televisie en daar kwam een reclame voorbij, waarbij verteld werd dat het om een telefoonnummer ging om aan een nieuwe partner te komen. Er werd bij verteld dat het voor vrouwen gratis was. Na aanmelding werd er ook goed uitgelegd wat je wel en wat je beter maar niet kon doen.

Na alles goed uitgezocht te hebben, heb ik een advertentie ingesproken. Ik weet nog goed wat ik in had gesproken: ik was op zoek naar een vaste relatie met een man die liefdevol was, een motor had, liefst geen weekendvader, en het liefst ook nog nooit getrouwd was geweest. Ik was toen 37 en had wel zo iets van nou dat lukt nooit in mijn leeftijdscategorie.

Daarna was het afwachten op de reacties natuurlijk. Nou, je moet eens weten wat een reacties je krijgt. Heel, heel veel foute mannen die gewoon op een verzetje uit waren. Maar ik hield de moed er in. De dag daarna stond er een berichtje in van mijn nu huidige partner. Ik heb hem weer een berichtje teruggestuurd, met mijn telefoon nummer erbij.

's Avonds belde hij, en we hebben uren aan de lijn gehangen. Hij vertelde dat ook hij al jaren op zoek was naar een partner. Hij had ook al een flink aantal datingbureaus versleten, en het had hem ontiegelijk veel geld gekost... Op één of andere manier klikte het gelijk tussen ons en we hadden elkaar nog geeneens gezien.

Dit was allemaal op 11 september nu vier jaar geleden. We maakten uiteindelijk een afspraak voor zaterdag 12 september. Ik nam het risico om hem thuis te ontmoeten, hij zou op de motor komen. Die avond was ik op van de zenuwen, vooral op het moment dat hij aan kwam rijden en zijn valhelm afzette. Ik had echt zoiets van, ojee wat krijg ik straks te zien! Gelukkig viel het allemaal mee, en toen ik zijn stem weer hoorde was dat alwéér een soort vertrouwdheid.

's Avonds zijn we op de motor naar Gouda gereden en we zijn daar even wat gaan drinken in een kroegje en daarna zijn we naar de film geweest. Welke film? De Mummy.

We hebben die avond veel gepraat,en wat ons betrof zat het goed. Harrie is die avond niet meer naar huis gegaan,en de dag daarna heb ik mijn dochter met hem kennis laten maken. In het begin liep dat wat stroef, maar dat ging gelukkig al snel beter.

Na drie maanden zijn we gaan samenwonen in het huis van Harrie, we hebben eerst twee jaar samengewoond, en nu zijn we alweer bijna twee jaar getrouwd.

Ik hoop dat je wat hebt aan mijn verhaal, Ada Klomp - Zwanenburg

Datingsites

Mijn verhaal

Belien komt uit een vrij religieuze dorpsgemeenschap. Zij vertelde ons de maandag voor kerst haar verhaal.

"Ik ben 19 jaar getrouwd geweest, maar ik wist al vanaf mijn twaalfde, dertiende dat ik op vrouwen viel. Door de druk van het dorp, het christelijk geloof en de familie heb ik daar verder niets mee gedaan, en ben ik me 100% gaan inzetten voor mijn gezin. Na twintig jaar was ik daarin toch behoorlijk uitgeblust geraakt. Ik wilde op dat moment ook eens voor mijzelf kiezen, het ging gewoon niet anders meer."

"Toen ben ik er eerst over gaan praten met verschillende mensen. Vervolgens heb ik de stoute schoenen aangetrokken, en heb ik een advertentie gezet op marktplaats.nl, dat ik een vriendin zocht voor een relatie. Mijn man wist daarbij nog van niks. Ik weet wel dat dat stiekem was, en ik had het graag anders willen doen maar ik kon werkelijk niet anders."

"Eerst waren er vooral vrouwen die reageerden die seks wilden, of in ieder geval iets voor niet al te lang. Maar dat wilde ik gewoonweg niet, ik wilde liever een langere relatie, dus toen heb ik maar gewacht. Een week voordat mijn advertentie van Marktplaats af ging reageerde er een vrouw van 39. Ik ben zelf 40. Met haar woon ik nu al een half jaar samen, eigenlijk vanaf het moment dat we elkaar kennen. Ik ben dus ook bij mijn man weg. Hij wist al vanaf het begin van mijn gevoelens, maar dit had hij dus nooit verwacht. Maar voor mij was het echt bevrijding!"

"Maar ik ben nu dus wel verdoemd in het dorp waar ik vandaan kom. Ze hebben me tot in de hel verdoemd, echt waar. Kijk, ik kom uit een gezin van tien personen. Tien kinderen, en ik heb er daarvan nu nog met drie contact. Dat kwam er dus ook nog bij. Als je zo met je gevoelens in de weer bent als ik was, voor ik uiteindelijk die advertentie ging zetten, dan neem je toch bewust of onbewust geestelijk afstand. Bij het loslatingsproces waar je toch al in zit gaat dit dan automatisch mee. Mijn ouders leefden niet meer toen dit gebeurde. Dat heeft wel een hele grote rol gespeeld dat zij er niet meer waren. Als mijn vader nog geleefd had, dat was een dominante man. Die had mij gewoon de deur uit gesmeten, en hij had me nooit meer willen zien. Mijn moeder niet. Dat was echt een heel lief mens. Haar heb ik een week voordat ze zou overlijden nog willen vertellen dat ik me zo voelde. Daar ben ik toen niet aan toe gekomen. Nu wil ik het wel aan de hele wereld kwijt! Iedereen mag weten hoe gelukkig ik ben!!"

"Mijn man heb ik wat dit betreft ondanks alles nooit voorgelogen. Toen we verkering kregen was ik negentien jaar. Ik heb hem toen al verteld: ik heb gevoelens voor vrouwen. Hij vond dat niet erg zei hij. Ik heb hem direct gezegd: ok, maar ik kan je niet beloven dat ik eeuwig bij je blijf. Maar hij dacht waarschijnlijk 'dat komt wel goed'. En later dacht hij 'ze heeft kinderen'. Ik heb altijd met hem willen praten daarover, maar hij is een erg gesloten man, die nooit over gevoelens praatte, dus ook niet hierover. Toch hebben we nu nog steeds een goed contact. Ik ben geen persoon die ruzie maakt, en hij ook niet. Ik ben hem heel erg tegemoet gekomen, en hij is mij ook heel erg tegemoet gekomen. De kinderen wonen bij hem, en ik kan ze bezoeken wanneer ik wil. Ook zonder aankondiging vooraf. En we doen samen boodschappen voor de kinderen. Ik heb nu mijn geluk gevonden, en dat weegt niet op tegen het behoud van mijn familie terwijl ik daarbij mijzelf niet kon zijn. Toch doet het pijn. En ik heb ze allemaal netjes een kerstkaart gestuurd, met 'veel liefs' eronder en dan de naam van mij en mijn vriendin. Ook ben ik nog steeds gelovig gebleven. We leven allebei dicht bij God. Mijn vriendin had van tevoren sterk gebeden dat ze een vriendin in haar leven zou krijgen die zelf ook God zou kennen. En we danken samen vaak de Heere dat we elkaar hebben mogen vinden."