743. Reclame: de droogrimpeltjes van Willy Dobbe

Posted in Uncategorized - oktober 21, 2010 - 0 Comment

Deel 12: Reclame wordt minder irritant – en geniepiger

743. Reclame: de droogrimpeltjes van Willy Dobbe

18 oktober 2010
©2010, copyright: GoHansBrinker.com

Reclame voor cosmetica is overigens een verhaal apart. Bij cosmetica vliegen de semi-wetenschappelijke termen en de door de marktpartijen zelf uitgevonden woorden je geregeld om de oren. Wie herinnert zich de droogrimpeltjes van tv-omroepster Willy Dobbe niet? Omdat de producten in het echt helemaal niet zoveel van elkaar verschillen, is het net als bij een aantal andere producten vooral imago waarvoor klanten de pecunia’s betalen. De grondstoffen voor veel cosmeticaproducten, en met name voor de anti-rimpelzaken bestaan namelijk vaak in hoofdzaak uit niet meer dan vaseline, een beetje alcohol en een hoop water uit de kraan. Wat er daarnaast nog in zit kan per fabrikant verschillend zijn. Soms zijn dit vitaminen, met name vitamine E of andere zaken die in worteltjes zitten (gek dat ze nooit daarnaast ook nog claimen dat de cremepjes ook nog goed voor de ogen zijn….) Ook zitten er tegenwoordig dikwijls allerlei spullen in die goed zijn tegen vrije radicalen. Die vrije radicalen zijn aggressieve zuurstofmoleculen, waarvan lange tijd vermoed werd dat ze door extra oxydatie het ouderdomsproces versnellen. Het is met name zuurstof waardoor mensen (en ook het dierenrijk) verouderen. Vervelend is dat je tegelijk ook niet helemaal zonder kunt, omdat je anders daadwerkelijk helemaal niet ouder wordt (maar tegelijk ook niet heel erg blijft leven).

Tegenwoordig zijn er meer en meer signalen uit de wetenschap dat het bestrijden van die vrije radicalen niet echt helpt om het verouderingsproces te vertragen of zelfs te stoppen. Integendeel, meerdere onderzoeken tonen aan dat de stoffen die de vrije radicalen zouden moeten verminderen zelf het ouderdomsproces versnellen. En toch hoor je nog zeer veelvuldig reclames voor cosmetica-producten en shampoos en wat al niet meer die met allerlei toevoegingen onverminderd die vermaledijde vrije radicalen te lijf gaan. De waarheid vertellen, na zo lange tijd zou natuurlijk ook het imago van de producten niet ten goede komen, dus dan maar beter nog een beetje onder stoelen of banken…

Een andere eigenschap van cosmeticareclame is dat ze dikwijls een stapeling van vaak heel veel feiten toepassen. Het is een techniek uit de psychologie om een soort rookgordijn aan te leggen. Je poneert een stelling die zo is opgesteld dat mensen even moeten nadenken om te bedenken dat het misschien niet waar is, of niet helemaal waar. En vóórdat de mensen dat kunnen beredeneren kom je met de volgende stelling waarvoor misschien hetzelfde geldt. En dat dan acht of tien keer achter elkaar. En als er dan een paar andere spotjes voor andere producten zijn geweest doe je het nog een keer over om te kijken of je de bal in het doel kunt koppen. De kans is dan groot dat meerdere van deze stellingen, zeker als ze vaak herhaald worden blijven hangen. En omdat er geen tijd is geweest om ze kritisch te beredeneren is er ook een redelijke kans dat dat achteraf ook niet meer gebeurt. Het werkt overigens alleen heel goed voor dingen waar mensen niet al te vaststaande kennis over hebben. Mensen hiermee laten onthouden dat de burgemeester van je eigen woonplaats een paarse smurf is die iedere ochtend om zijn conditie op peil te houden naar de maan rent gaat er op die manier niet in. Maar van de heel deskundig klinkende mumbo jumbo die in de gemiddelde cosmeticareclame doorgaans klinkt hebben de meeste mensen niet voldoende kennis om de eventuele onwaarheid in deze reclamewoordendiarree direct al te doorzien.

wordt vervolgd

Naar aanleiding van wat ik in column 742 over melkproducten schreef kreeg ik onderstaande reactie die ik met toe- cq. instemming van de afzender graag plaats 🙂Hallo John,

Al sinds m’n vijftiende heb ik vaak en zeer onregelmatig migraine gehad. Diverse onderzoeken hebben nooit de oorzaak kunnen vinden, ondanks o.a. elektroden op het hoofd geplakt en dan met stroboscooplamp patronen creëren, contrastvloeistof in de bloedbaan gespoten en door de scanner heen gehaald, verschillende soorten pilletjes en ik weet niet wat nog meer.

Afijn, ongeveer een jaar geleden zag ik op een Duitse zender een programma over de voors en tegens van melk. De meerderheid van de wereldbevolking blijkt allergisch voor melk te zijn. En, één van de allergische reacties was: migraine. Ik dronk al jaren minstens een halve liter melk per dag. Ben dus maar eens gestopt met melk drinken om te kijken of dat iets uithaalde….. en sinds die tijd dus geen migraine meer!

Bewerkte melk (bijv. yoghurt, kaas) geeft geen enkel probleem. Een poosje terug heb ik in de supermarkt weer eens zo’n klein pakje Chocomel van Nutricia gekocht. Heerlijk. En vlak daarna: migraine. Dus ook geen Chocomel meer, helaas.

Dus als je ooit iemand treft die wel eens last van migraine heeft, vraag hem/haar maar eens of melk bestanddeel van hun voedselpatroon uitmaakt, zo ja, maar eens even zonder proberen.

Ik had dit graag enige tientallen jaren geleden al geweten.

Groeten, K.

Bronvermelding column: geen

Categorie: opinie – plusminus 562 woorden – Deze column kan deels op fictie berusten en de informatie is niet noodzakelijkerwijs volledig. Aan de inhoud kunnen geen rechten worden ontleend. De column is niet in alle gevallen heel geschikt voor jonge lezers.