685. Suizen (2)
685. Suizen (2)
22 juli 2009
©2009, copyright: John Piek
Ruim veertien dagen geleden maakte ik in mijn columns melding van de vervelende toon die ik ineens in mijn rechteroor hoorde. Ik ben er inmiddels voor naar de huisarts geweest. Die meldde dat ik erg nauwe gehoorgangen had, zoals ik eigenlijk ook wist. Verder vermoedde hij dat mijn trommelvlies enigszins hol was. Dat kan als bijvoorbeeld de buis van Eustachius dicht zit, wat bij een verkoudheid kan gebeuren. Daarbij ervaar je een oorsuizen of een toon. Hij maakte vervolgens met een klein apparaatje in mijn oor een scan, en die wees inderdaad een lichte onderdruk achter het trommelvlies uit. Hij twijfelde of hij mij Flixonase zou voorschrijven of een gewone neusspray. Flixonase is een corticosteroïde die bij dichte holtes door allergie verlichting biedt. Maar dat is een langzaam werkend middel dat je consequent zou moeten gebruiken en dat pas na drie maanden gebruik zijn optimale werking heeft.
Uitkomst van de scan: het oor rechts heeft een vacuüm. (klik afbeelding voor vergroting)
Uiteindelijk kreeg ik een traditionele neusspray. Die gebruik ik wel eens vaker, maar uiterst voorzichtig, als ik een verstopte neus heb en toch goed door mijn apneumasker wil kunnen ademen. Vorig jaar had ik eens weken achtereen zeer vervelende hevige neusbloedingen, die echter weer net zo onopvallend verdwenen als ze waren gekomen. Niets abnormaals zei de huisarts toen, maar toch ben ik sindsdien uiterst terughoudend met neussprays en zo meer. Ik moest het nu tien dagen volhouden zei de arts, hoewel je zo’n neusspray eigenlijk maar vijf dagen achter elkaar mag gebruiken. Toen ik later een voorraadje kwam ophalen zei ook de apothekersassistente dat ik na vijf dagen absoluut zou moeten stoppen. Nou, dit keer dus niet.
De eerste paar dagen was de toon afwisselend minder en toch weer zoals het was. Daarna werd het minder, maar nog niet zo weinig als ik het hebben wou. Rond de 10e dag echter was de toon ineens vrijwel verdwenen. Grote opluchting. Gek toch hoe zoiets achteraf bijna gekmakend aanwezig kan zijn, terwijl je als het verdwenen is dat feit toch nauwelijks opmerkt. Toen ik het me realiseerde was de opluchting des te groter.
Een opmerkelijk bijverschijnsel was dat ik in die tien dagen ook veel minder last van de verschijnselen van slaapapneu heb gehad. Gewoonlijk heb ik er bij een periode van 10 dagen toch altijd wel wat dagen tussen zitten waarop ik wat dat betreft minder goed in mijn vel zit, maar daar was in deze periode geheel geen sprake van. Ik vertelde dit de twaalfde dag aan de huisarts en die vond net zoals ik voorstelde dat ik dan de Flixonase ook maar moest proberen. Zowel vanwege de pieptoon, als om het slapen.
Toen ik de eerste neusspray stopte kwam de pieptoon al snel weer enigszins terug. Niet op volle oorlogssterkte, maar wel prominent aanwezig. Ook raakte mijn neus van de ontwenning bijzonder verstopt, maar al na een dag of zo van het andere medicijn ging het gaandeweg beter. Als ik moe ben zit de pieptoon er op de achtergrond ineens weer bij. Maar hij is, als hij er is, toch heel zachtjes, en na zes nachten Flixonase-gebruik slaap ik toch ook wel uiterst goed. Grappig bijverschijnsel is dat mijn reukvermogen dat sinds ik een apneumasker gebruik een stuk minder is, ineens ook terug lijkt te komen. Nadeel daarvan is weer dat ik nu de kattenbakken ineens veel vaker en veel consequenter schoonmaak…
Categorie: life-log – plusminus 549 woorden – Deze column kan deels op fictie berusten en de informatie is niet noodzakelijkerwijs volledig. Aan de inhoud kunnen geen rechten worden ontleend. De column is niet in alle gevallen heel geschikt voor jonge lezers.