845. Verwijder.me!

Als ik iets of iemand wil ontvrienden, dan zijn dat eigenlijk alle sociale netwerken. Ik snap echt niet dat mensen voor hun plezier hun schaamte laten varen en alles maar op internet zetten. Ik heb die behoefte niet. En toch ben ik geen eenzame zuurpruim.

Iemand die ik vaag kende had een prachtige vrijwilligersbaan waar hij wel eens over vertelde. Zoals me al bij diverse mensen overkomen is, kreeg ik ineens een verzoek om vriendjes te worden met hem op LinkIn. Ik heb op dat soort sites vaak wel een account, omdat je als journalist natuurlijk wel moet weten waar al die lieden zich zo lichtzinnig mee inlaten.

Zelf had ik ook gezien dat het reuzemakkelijk was om iedereen in je adressenboekje een mail te sturen. Ik heb echter niets in mijn adressenboekje staan. Mailadressen die ik wil houden zet ik zelf in een bestandje. Dat zijn er heus niet zoveel. En dus stonden in mijn adressenlijst alleen wat adressen waarvan de mail geredirect werd naar mijn eigen reguliere mailadres. Zo kreeg ik dus alleen zelf een handvol van die vriendjeswordverzoeken. Van mijzelf.

Bij de vrijwilliger was het erger. Uit de informatie op zijn profiel bleek dat hij een saaie baan zocht in een of andere commerciële sector. Iets wat hij duidelijk niet met mij had willen delen. Althans, dat vertelde hij mij geschrokken, toen ik hem een half jaar later een keer sprak en over het voorval vertelde.

Dat LinkedIn is toch een fenomeen op zich wat dat betreft. Met regelmaat word ik ingeseind dat pietje een nieuwe vaardigheid erbij heeft. Wil ik dat weten? Nee echt helemaal niet. Zou ik willen dat iemand anders leest dat ik in het kader van een outplacementtraject op een cursus macrameejen ben gestuurd? Nou….. nee niet echt.

De enige sumpathieke bij die sites was altijd Twitter. Dat was een witte raaf. Maar ze werden al wat bezitterig, toen ze Tweetdeck opkochten, en als eerste na die aankoop een trucje uit die software verwijderden, waarmee je in een incidenteel geval meer dan 140 woorden per keer zou kunnen posten (via een automatisch aangemaakt ‘lees verder’ linkje).

Een maand of wat geleden is Twitter gaan bepalen welke tweets van degenen waar je je op abonneert misschien niet tot jouw interessesfeer behoren. Ze laten die tweets (van degenen waar jij je op geabonneerd hebt) dan dus gewoon weg. De andere sociale mediasites deden dat al een poos. Alleen Twitter dus nog niet. Ja dan kun je toch niet achterblijven?

Ja dat kan wel. Als ik me ergens op abonneer, dan abonneer ik me ergens op. Dan wil ik niet dat software uit een land 7000 km verderop met een totaal andere cultuur en denkbeelden vanuit die inzichten gaat bepalen wat voor mij wel cultureel wenselijk is. En ik wed dat verder de enige echte drijfveer van een dergelijke censuur ook nog eens een commerciële is.

Ik wil dus alle sociale media vanaf heden ontvriend hebben. En als dat niet gaat kan ik daar nog maar één ding aan toevoegen: verwijder.me!