714. Een dagje in Den Haag
714. Een dagje in Den Haag
21 januari 2010
©2010, copyright: GoHansBrinker.com
Afgelopen maandag had ik met Jetje afgesproken om een dagje Den Haag te doen, haar woonplaats. Jetje is een bijzonder iemand. Ze heeft een ontwapenende lach die nooit gaat vervelen, en ze heeft een licht soort van schaamteloosheid die al even ontwapenend is als haar lach en die haar erg leuk maakt om mee om te gaan. Nou ja ze is dus net als ik een heel klein beetje gek. Ik ken haar al heel lang.
Ik heb geen gelukkige hand om dagen om af te spreken uit te kiezen, en voordat de afspraak eenmaal daar was hadden we al door dat ieder museum dat we wilden bezoeken op die dag dus dicht was. Ik heb maandag geleerd dat Den Haag echt geen dorp is, alleen weet die stad dat zelf nog niet. Toen we dat van die musea een paar dagen van tevoren in de gaten hadden was het inmiddels niet meer handig om de afspraak nog te verzetten, en dus werd het een dagje van hoofdzakelijk wandelen en winkelen. Tegen dat laatste heb ik in tegenstelling tot mijn meeste mede-heteroseksegenoten dus geen enkel bezwaar. Ik had daarom al een shortlist in mijn hoofd van winkels te bezoeken, onder andere een dure vulpenwinkel.
De dag begon onhandig, toen ik nog maar net onderweg in de gaten kreeg dat ik de letters op mijn telefoon niet kon lezen. Ik was mijn bril vergeten, wat me dus een half uur vertraging opleverde, want ik had wel een aantal nog te lezen tijdschriften in mijn tas gedaan. Nou ja, net voor aankomst kreeg ik een SMS-je: ze was niet op tijd om me van de trein te halen want (dat klonk bekend) haar pinpas lag nog thuis en die was ze dus gaan halen.
Afijn, een leuke dag met cafés van verschillende pluimage en een Italiaans restaurant waar à la Fawlty Towers net na ons voorgerecht onder het personeel commotie ontstond: de hele keukeninstallatie had het af laten weten zodat gevraagd werd of wij in plaats van het bestelde een maaltijdsalade wilden eten. Niet alleen omdat Da Toni zowat het enige was dat in het dorp op die dag open was, hebben we dat toen maar gedaan. Op weg naar het station bleken we trouwens geen van beiden iets in het restaurant te hebben laten liggen.
Categorie: life-log – plusminus 390 woorden – Deze column kan deels op fictie berusten en de informatie is niet noodzakelijkerwijs volledig. Aan de inhoud kunnen geen rechten worden ontleend. De column is niet in alle gevallen heel geschikt voor jonge lezers.