Maand: december 2009
710. Oneerlijk
710. Oneerlijk
17 december 2009
©2009, copyright: John Piek
Vorige week kocht ik nieuwe schoenen. Mooie schoenen, het was een aanbieding dus ze waren nog goedkoop ook. Bij de kassa wilde ik afrekenen toen gevraagd werd of ik een spuitbus bij de schoenen wilde. Kijk die schoenen vlekten makkelijk en dat kreeg je er moeilijk uit. Met een spuitbus voorkwam je dat. Ik moest toch ook denken aan de garantie die ik op de schoenen had.
Kijk die jonge meiden in de winkel kun je dat niet aanrekenen, maar het is toch wel een verkooptruc die een heel eind richting oplichting gaat. Ik besloot nog even over het onderwerp door te gaan en ik vertelde aan de beide meisjes die achter de toonbank bij de kassa stonden wat ik hierboven ook zeg, namelijk dat het zo’n handige truc was om mij zo’n spuitbus erbij te verkopen. Kijk datzelfde spul dat hier met de naam van de winkelketen erop 5,95 moet kosten, koop ik bij de Hema terwijl er ‘beschermende spray voor suède-schoenen’ en de naam van die winkelketen op staat voor bij wijze van spreken voor 1,75, en heb je die nou echt nodig? “We zijn inderdaad wel verplicht om dat bij een aankoop te zeggen…” sprak een van de meisjes terwijl het leek alsof er voor haar door deze gevolgtrekking en mijn inleidende praatje een hele wereld openging. Toen ze het zei kwam met een boterham in haar hand de bedrijfsleidster achter een gordijn vandaan, vanwaar ze vermoedelijk de hele conversatie had kunnen horen en bleef daar op licht dreigende wijze op die plek staan. Om het de meisjes niet moeilijk te maken hield ik het gesprek maar voor gezien. Toen ik alweer bij mijn fiets stond kwam het meisje bij wie ik afgerekend had ineens naar mij toe rennen. Ze had bij het hele gesprek de verkeerde schoen voor me ingepakt.
Nogmaals ik reken het die meiden niet aan. En ik snap eigenlijk ook wel dat je als bedrijfsleider daarvoor je baan niet op het spel zet als het toch in ieder bedrijf gebeurt. Maar het blijft gewoon niet eerlijk. Het lijkt bij dat soort bedrijven wel een beetje op hoe het met de telecombedrijven ging toen er nog geen Opta was die ze als ze te ver gaan op de vingers tikt: het ging er in die tijd niet om of je de daadwerkelijke kosten met een redelijke marge erop in rekening bracht. De tarieven die je als consument destijds betaalde waren die waarmee de bedrijven dachten nog net zonder al te hevige protesten weg te komen. En door die handelswijze werden dikke winsten gemaakt.
De kwestie van de spuitbussen met beschermende spray lijken sterk op de extra garantie die je bij de aankoop van ieder elektronisch apparaat tegenwoordig voor veel geld wordt aangeboden. “Nee, meneer na 1 jaar houdt het op, en dan is uw apparaat waardeloos geworden als u er wat aan krijgt omdat het veel te duur is om het dán nog voor eigen rekening te laten repareren.” Zoiets is een verschrikkelijke Unverschämtheit! Bij de meeste apparaten mag je volgens de huidige wetgeving gewoon eisen dat ze het vijf jaar blijven doen. En zo niet dan draait het bedrijf waar je het voorwerp hebt gekocht voor de reparatie op. Niet de klant. De garantie die je zo wordt aangeboden heb je dus volgens de wet allang. Soms biedt zo’n erbij gekochte garantie wel iets extra waar je volgens de wet geen recht op hebt, bijvoorbeeld een zogenaamde ‘pick-up and return’ waarbij het defecte apparaat wordt opgehaald en weer bij je thuis wordt teruggebracht. Maar bij de bedragen die je voor die extra garantie betaalt kun je gewoonlijk makkelijk twee keer een taxi-rit betalen om het apparaat zelf even te brengen en te halen.
Behalve dat ze op elkaar lijken doen de beide winkelketentruc’s me ook sterk denken aan een bekende uitzending van Van Kooten & De Bie uit de jaren tachtig, waarin de heren Jacobse en Van Es aan een oude mevrouw (gespeeld door Joeki Broedelet, de moeder van Remco Campert) proberen neutronenkorrels te verkopen om de tuin mee winterklaar te maken.
Categorie: life-log – plusminus 667 woorden – Deze column kan deels op fictie berusten en de informatie is niet noodzakelijkerwijs volledig. Aan de inhoud kunnen geen rechten worden ontleend. De column is niet in alle gevallen heel geschikt voor jonge lezers.