Verwijder.me!

677. Time-management

15 juni 2009
©2009, copyright: John Piek

Al te makkelijk verlies ik me als ik werk in dingen waar ik me vol enthousiasme in stort. En dus onnodig mee vermoei, omdat het niet de dingen waren die ik van plan was te gaan doen. Sinds jaar en dag heb ik daar een methode voor: nooit langer dan 20 minuten achter elkaar ergens aan werken om vervolgens even afstand te nemen. Ik zet doorgaans een timer in mijn computer die na twintig minuten afgaat. Iedere 20 minuten sta ik kort even op en doe bijvoorbeeld in enkele minuten een paar ontspannings- of ademhalingsoefeningen of ik schenk koffie in. Daarna ga ik verder. Eigenlijk is het dus telkens net een paar minuten minder dan die 20 minuten dat ik werk, maar dat geeft niet. De gebruikte methode levert namelijk zeker tijdwinst op Het komt ook voor dat ik twee dingen telkens om de 20 minuten afwissel, om met die afwisseling te voorkomen dat ik de concentratie verlies, zoals ik dit zo makkelijk doe.

Kort geleden kwam ik erachter dat er meer mensen zijn die het in meerdere of minere mate ook zo doen. Ik kwam recent bijvoorbeeld met het onderwerp in aanraking door een column in die schitterende rubriek life-hacking van de website nu.nl. Aan het begin van zijn column had deze columnist het over de methode ‘Getting things Done’ (dingen gedaan krijgen) van David Allen, die ik dus niet bleek te kennen. Deze Allen introduceerde als onderdeel van zijn methode de tweeminutenregel. Die houdt in dat je taken waarvan je verwacht dat die minder dan twee minuten kosten, direct moet doen. Inderdaad, op een briefje schrijven, opslaan, terugvinden, je bent er al snel meer dan twee minuten mee kwijt. Heel zinnig.

In de column beschreef de auteur ook nog de twaalfminutenregel die hij zelf van een Belgische vriend leerde. Deze vriend heeft een (digitale) kookwekker op zijn bureau staan, die iedere 12 minuten afloopt en die hij dan opnieuw zet. Zo voorkomt hij dat hij afgeleid raakt, want iedere twaalf minuten vraagt hij zich opnieuw af ‘ben ik nog wel bezig met wat ik van plan was te gaan doen?’

De schrijver van de column gebruikt een variant van die methode van zijn Belgische kennis: hij beantwoordt telkens periodes van twaalf minuten door de dag heen zoveel mogelijk e-mails. Daarna gaat hij weer wat anders doen. Zo voorkomt hij dat hij zich teveel in een enkel mailtje verliest en zijn mailbeantwoordsessies steeds opnieuw tot wel twee uur kunnen duren. Ook dat is iets dat mijzelf helemaal niet vreemd is.

Een interessant onderwerp, dat time-management dus. Het zou me niet verbazen als ik daar binnenkort nog eens een keertje op terugkom.

Categorie: lifelog – plusminus 442 woorden – Deze column kan deels op fictie berusten en de informatie is niet noodzakelijkerwijs volledig. Aan de inhoud kunnen geen rechten worden ontleend. De column is niet in alle gevallen heel geschikt voor jonge lezers.