707.
De Duitse Krimi (8)
22 oktober 2009
©2009, copyright: John Piek
Ten slotte is er nog een
erg populaire, maar in Nederland niet zo bekende serie met een
heel bijzondere achtergrond. Deze serie begon in de periode dat de DDR
nog zeer vast in het zadel zat, ging na de val van de muur gewoon door en
loopt ook nu nog altijd. Polizeiruf 110 begon in 1971 bij de Oost-Duitse televisie
DFF. Deze omroep ging vanaf 1972 Fernsehen der DDR heten. De eerste aflevering werd op 27 juni 1971 uitgezonden en was bedoeld als concurrent voor het West-Duitse
Tatort. De serie was vrijwel direct zeer populair.
Polizeiruf 110 nam al snel op de Oost-Duitse TV een bijzondere positie in. Het was
gedurende de hele Oost-Duitse periode van de serie vrijwel het enige
televisieprogramma dat in de Volksrepublik openlijk aandacht aan allerlei taboe-onderwerpen kon besteden. Dit droeg uiteraard nog extra bij
aan de populariteit van het programma. Bij met name allerlei maatschappelijke problemen waren de vrijheden voor de draaiboekschrijvers veel groter dan
welk ander programma ook. Regelmatig kwamen daarbij zaken als alcoholisme, misbruik van kinderen, en verkrachting aan bod.
Verder kwamen ook reële misstanden in de Oost-Duitse maatschappij aan
de orde waar verder in het geheel in de heilstaat geen aandacht aan werd
geschonken, zij het dat er in de serie altijd wel een pedagogisch tintje aan gegeven werd. Vanaf de Wolf Biermann-affaire in 1976 werd het in de DDR politiek een stuk strenger en vanaf dat moment moesten
ook de makers van Polizeiruf 110 zich in een smaller kader bewegen, hoewel
bovengenoemde onderwerpen ook tijdens en na die tijd terug bleven komen.
In deze zelfde periode moesten enkele al gemaakte afleveringen flink worden ingekort en werd
er één aflevering die over het probleem van de grote woningnood in de DDR
handelde geheel gecensureerd. Deze aflevering is pas na de val van de muur voor het eerst uitgezonden.
De serie is duidelijk heel anders dan Tatort. Zo kwamen moorden, die bij de meeste andere series het hoofdonderwerp zijn in die tijd in de DDR relatief weinig voor. Veel vaker gaat de serie
dus over inbraken, afpersing, oplichting, diefstal en jeugdcriminaliteit. Richt Tatort zich vooral op de politiefunctionarissen die de hoofdpersonen
zijn, bij Polizeiruf zijn er vrijwel geen actiescènes en gaat het veel meer om het politiewerk zelf. Ook ligt het accent sterk op de dader en wat diens beweegredenen zijn. Misdrijven vonden daarbij vaak hun oorsprong in drankmisbruik, destijds ook in het echt een groot probleem in de
DDR-maatschappij. In de DDR-media werd dit probleem gewoonlijk nogal gebagatelliseerd. Het drankgebruik werd
in Polizeiruf 110 gewoon heel openlijk behandeld, maar werd daarentegen nooit goedgepraat of als excuus voor
een misdrijf gepresenteerd.
(wordt vervolgd)
Bronvermelding: Duitstalige Wikipedia, diverse
bronnen
Categorie: entertainment - plusminus 438 woorden - Deze column kan deels op fictie berusten en de informatie is
niet noodzakelijkerwijs volledig. Aan de inhoud kunnen geen rechten
worden ontleend. De column is niet in alle gevallen heel geschikt voor
jonge lezers.
vorige column - archief
- home
|