Bronvermelding: NOS Teletekst

687. De wet van de getallen

25 juli 2009
©2009, copyright: John Piek

Bovenstaand bericht stond gisteren prominent op NOS Teletekst. Ik schreef in mijn columns al eerder over de kwestie, die mij deels ook persoonlijk raakt. De tekst op de Teletekst-pagina lijkt iets te hoog van de toren geblazen. 

De arts in kwestie is vooraanstaand onderzoeker op gebied van slaapaandoeningen, en was lange tijd het boegbeeld van de betreffende slaapkliniek. Volgens sommige bronnen was de sfeer tussen deze arts en de kliniek vertroebeld door een arbeidsconflict. Niet helemaal duidelijk is of dit klopt. Wat wel vaststaat is dat een behoorlijk aantal mensen die aan slaapapneu lijden afgelopen voorjaar door de kliniek zijn benaderd dat zij mogelijk hun behandeling niet kunnen voortzetten, en dat ze hun ademhalingsapparatuur wellicht kwijt zouden raken. Althans, de verzekeraar zou de apparatuur en de bijbehorende behandeling niet meer vergoeden wat voor de meesten vanwege de relatief hoge kosten op hetzelfde neerkomt.

Wat is er nu precies gebeurd? De arts heeft volgens het bovenstaande bericht ten onrechte een behandeling met ademhalingsapparatuur voorgeschreven. Meer precies is dat die apparatuur in een aantal gevallen is voorgeschreven ondanks dat de zorgverzekeraars ze in die gevallen niet vergoed zouden hebben. 

Het bericht op Teletekst stelt dat de arts niet verteld heeft wat zijn beweegredenen zijn. Het laat zich makkelijk raden: een groot aantal mensen heeft baat bij dit soort ademhalingsapparatuur voor slaapapneu, ook in gevallen dat de zorgverzekeraars die ten tijde van de hier beschreven gevallen niet vergoed zou hebben. De arts die voorop loopt op dit gebied en die bekend staat om de empathie voor zijn patiënten heeft natuurlijk geweten dat dit voor de gezondheidsproblemen van deze mensen een goede behandeling was. Wat niet in het bericht staat is dat van de mensen die onterecht de apparatuur kregen de helft aangeeft daar veel baat bij te hebben en de apparatuur beslist niet te willen missen. 

Overigens is een groot percentage van de mensen die (volgens de verzekeraars) zo'n apparaat wél terecht kregen de eerste tijd ook niet erg therapietrouw en tevreden. Dat komt vaak pas na maanden zo niet jaren.

De betreffende norm van de verzekeraars is overigens inmiddels opgeschoven, waardoor een groot deel van deze patiëntengroep nu wél voor vergoeding van de betreffende behandeling en apparatuur in aanmerking komt. Verder is bekend geworden dat wie de apparatuur onder het oude regime (onterecht) kreeg, deze mag houden en ook gewoon op dezelfde manier door de verzekeraars vergoed de behandeling voort mag zetten. Wel willen de verzekeraars nog geld zien van de slaapkliniek over de periode waarin de norm nog niet was aangepast en de behandeling door de arts namens de kliniek (in hun ogen van destijds) onterecht is voorgeschreven.

Het Teletekst-bericht meldt verder nog dat de arts ontslagen is. De officiële lezing van de slaapkliniek is iets chiquer: "hij is inmiddels niet meer bij ons werkzaam". Volgens deze lezing heeft de inspectie de zaak ook niet in behandeling, maar is wat er gebeurd is daar slechts gemeld.

Ik ken de situatie echt niet van dichtbij, maar zou het niet kunnen dat de hele affaire als volgt in elkaar zit: arts A met veel gevoel voor zijn patiënten wil in weerwil van de wens van de zorgverzekeraars graag apparatuur voorschrijven aan alle patiënten die daar baat bij hebben. En arts B (en misschien C en D ook wel), is van de harde lijn en wil dat niet. Er ontstaat hierover een arbeidsconflict en al dan niet moedwillig krijgen de zorgverzekeraars er lucht van dat arts A al een tijdje gewoon doet wat zijn geweten hem vertelt....?

Categorie: opinie - plusminus 583 woorden - Deze column kan deels op fictie berusten en de informatie is niet noodzakelijkerwijs volledig. Aan de inhoud kunnen geen rechten worden ontleend. De column is niet in alle gevallen heel geschikt voor jonge lezers.